język ukraiński, dawniej nazywany Rusiński lub trochę rosyjski (obecnie uważany za pejoratywny), Ukraiński Ukraïns ' ka mova, język wschodniosłowiański używany na Ukrainie iw społecznościach Ukraińskich w Kazachstanie, Mołdawii, Polsce, Rumunii, Litwy i Słowacji oraz w mniejszych ilościach gdzie indziej. Ukraiński jest liniowym potomkiem potocznego języka używanego na Rusi Kijowskiej (X–XIII wiek). Zapisywany jest w formie cyrylicy i jest blisko spokrewniony z rosyjskim i białoruskim, z którego był nieodróżnialny aż do XII lub XIII wieku., Ukraiński mniej przypomina rosyjski niż białoruski, chociaż wszystkie trzy języki są częściowo wzajemnie zrozumiałe.
Po upadku Rusi Kijowskiej w 13 wieku pojawiły się cechy dialektalne, które odróżniają Ukraiński od jego siostrzanych języków, ale przez wiele wieków później język ten nie miał prawie żadnego wyrazu Literackiego, co było wynikiem długiego podporządkowania Ukrainy politycznej. Dopiero pod koniec XVIII wieku z potocznego języka ukraińskiego wyłonił się współczesny Ukraiński literacki. Podobnie jak białoruski, Język ukraiński zawiera dużą liczbę słów zapożyczonych z polskiego, ale ma mniej zapożyczeń z cerkiewnosłowiańskiego niż rosyjski.