Liberia
wariacja na temat amerykańskiego Dziękczynienia można znaleźć w narodem Afryki Zachodniej Liberii, który został założony w 19 wieku przez uwolnionych niewolników z USA. święto obchodzone jest głównie przez chrześcijan w pierwszy czwartek listopada. Liberyjczycy wypełniają swoje kościoły koszami lokalnych owoców, takich jak banany, papaje, mango i ananasy; po nabożeństwie odbywa się aukcja na kosze, a następnie rodziny wycofują się do swoich domów, aby ucztować., Koncerty i tańce wyewoluowały jako charakterystyczny element tradycji dziękczynnych Liberii.
Holandia
zanim pielgrzymi weszli na Mayflower do Nowego Świata, mieszkali w Lejdzie w Holandii, gdzie osiedlili się po opuszczeniu Anglii, aby uniknąć prześladowań religijnych. W latach 1609-1620 mieszkali i pracowali w Lejdzie. Holendrzy twierdzili, że mają wpływ na kilka elementów kolonialnego życia amerykańskiego z tego kontaktu, w tym małżeństw cywilnych, krzeseł z drabiną i konstrukcji domów z drewna., Niektórzy nawet sugerują, że dziękczynienie pielgrzymów znalazło inspirację w corocznych obchodach Święta Lejdy, upamiętniających złamanie hiszpańskiego oblężenia w 1574 roku. Niezależnie od tego, mieszkańcy Leiden nadal świętują amerykańskich osadników, którzy kiedyś tam mieszkali, z bezwyznaniowym nabożeństwem w czwarty czwartek listopada. Następnie oferowane są ciasteczka i kawa .
Wyspa Norfolk
podobnie jak Grenada, ta mała i odległa wyspa na Pacyfiku, która znajduje się między Australią a Nową Zelandią, zawdzięcza swoje święto Dziękczynienia kontaktowi z USA, szczególnie z wielorybnikami w połowie lat 90., Zaczęło się, gdy amerykański przedsiębiorca Isaac Robinson zaproponował udekorowanie Kościoła Wszystkich Świętych liśćmi palmowymi i cytrynami, mając nadzieję przyciągnąć wielorybników na Święto Dziękczynienia. Chociaż Robinson zmarł przed następnym Świętem Dziękczynienia, tradycja nabrała mocy. Teraz w ostatnią środę listopada rodziny przynoszą owoce i warzywa do kościoła, aby świętować, przywiązując łodygi kukurydzy do ławek i dekorując ołtarz świeżymi kwiatami. Tam, gdzie kiedyś wspominali swoje ofiary później, teraz są one sprzedawane, aby zebrać pieniądze na kościół.