w całej Irlandii i Wielkiej Brytanii istnieje starożytna tradycja rzeźbienia latarni z warzyw, zwłaszcza niektórych odmian rzepy i buraków. Ale w 1837 r.termin Jack-O-Lantern zaczął być stosowany do latarni wykonanych z warzyw, począwszy od 1866 r. Jednak ten związek między latarnią Jacka a Halloween powstał w Irlandii lub Wielkiej Brytanii, chociaż są dzieci, które świętują to święto, nie wiedząc o jego pochodzeniu ani historii.,

ponadto, kiedy ta tradycja została przekazana do USA i Kanady, nie było plantacji rzepy ani buraków, ale zamiast tego było nadmiar dyń, więc Amerykanie postanowili wziąć to warzywo, aby zrobić dynie Halloween.

historyk David J.the Rock napisał:

chociaż wszystkie współczesne wpisy z wakacji twierdzą, że latarnie wycięte z warzyw są tradycyjnym elementem obchodów Halloween na Wyspach Brytyjskich, nie ma podstawowych źródeł, które by to potwierdziły., Rzeczywiście, żaden z największych zapisów XIX-wiecznych brytyjskich świąt ludowych i tradycji nie wspomina o latarniach wyrzeźbionych w związku z Halloween; Żadna standardowa dokumentacja z początku XX wieku.

we Francji istnieje podobna tradycja. Tak zwane „guénel”, latarnie wyrzeźbione z buraków są szeroko stosowane w „défilé des guénels”, obchodzonym w grudniu bardzo blisko Bożego Narodzenia.,

w niemal całej Hiszpanii tradycyjnie używano dyń wyrzeźbionych w kształcie twarzy i oświetlonych świecami, czasem także rzepy, prawie zawsze kojarzonej z odniesieniami do zmarłych; służyły one głównie na święto Wszystkich Świętych, ale czasami spotykano się z nimi w okresie od października do listopada. Tradycje te są nadal żywe w niektórych odizolowanych miejscowościach, ale w większości zostały utracone., Jego zastosowanie znane jest w Kantabrii, Galicji i Kastylii oraz Leonie, Asturii, Kastylii-La Manche, Estremadurze, Katalonii czy Aragonii. W pewnym przypadku zostały przywrócone jak Karbassada Ripolla. Tradycję można prześledzić ustnymi lub literackimi dowodami sprzed XIX wieku, ale nie ma wyraźnych wcześniejszych cytatów dokumentalnych.,

na Sardynii zachowały się tradycje podobnej dyni oświetlonej dniem Wszystkich Świętych, conca e mortu, choć też bez relacji ze zmarłym: w innej tradycji, dzieci noszą dynie oświetlone w święto św. Andrzeja, pod koniec listopada.

w różnych częściach Włoch kontynentalnych znane są tradycje podobne: znajdują się one w Piemoncie, Ligurii, kampanii, Friuli Emilia-Romagna, w wysokim Lacjum i Toskanii, gdzie dynia była o nazwie Zozzo.,

fakt, że tradycje te rozprzestrzeniają się na Morzu Śródziemnym i na terenach, na których nie mieściły się Kultury Celtyckie, wzbudził wątpliwości co do tradycyjnych teorii o ich pochodzeniu. Niedawno pojawiła się teoria, że te dynie są potomkami rzymskich latarni grobowych, świateł zapalonych jako ofiary dla wędrujących duchów zmarłych, które zostały wykonane na rzymskim festiwalu poświęconym zmarłym, feralia lucem, który byłby źródłem terminu ferale używanego we Włoszech w odniesieniu do latarni (z łacińskiego fero, zaproponuj).