instytucja, w politologii zbiór formalnych zasad (w tym Konstytucji), nieformalnych norm lub wspólnych ustaleń, które ograniczają i nakazują interakcje między podmiotami politycznymi. Instytucje są tworzone i egzekwowane zarówno przez podmioty państwowe, jak i niepaństwowe, takie jak jednostki zawodowe i akredytacyjne. W ramach instytucjonalnych podmioty polityczne mogą mieć większą lub mniejszą swobodę w dążeniu i rozwijaniu swoich indywidualnych preferencji i upodobań.,

instytucje zawsze były głównym przedmiotem badań nauk społecznych, szczególnie w Politologii i Socjologii. Na początku lat 80. ich znaczenie zostało wzmocnione wraz z pojawieniem się podejścia metodologicznego znanego jako nowy instytucjonalizm i jego strumieni intelektualnych, w tym instytucjonalizmu racjonalnego wyboru, instytucjonalizmu historycznego, instytucjonalizmu normatywnego i instytucjonalizmu Socjologicznego.

dlaczego aktorzy polityczni stosują się do instytucji?, Z racjonalnego wyboru instytucjonalnego punktu widzenia, ludzie przestrzegają norm, ponieważ chcą uniknąć sankcji i zmaksymalizować nagrody. Na przykład członkowie parlamentu, w systemie parlamentarnym z zamkniętymi listami wyborczymi, są bardziej skłonni do przestrzegania norm dyscypliny partyjnej, w nadziei otrzymania wynagrodzenia z przyszłym stanowiskiem wykonawczym, niż członkowie Kongresu USA, którzy są mniej zależni od liderów partii lub prezydenta Stanów Zjednoczonych w przyszłej karierze politycznej.,

instytucjonalizm normatywny wyjaśnia jednak przestrzeganie norm przez jednostki w odniesieniu do ich postrzegania pewnych działań jako odpowiednich lub nieodpowiednich dla ludzi w ich roli. Na przykład, minister może zrezygnować w wyniku kryzysu związanego z resortem ministerialnym, po nieformalnej normie właściwego postępowania w takich okolicznościach, niezależnie od tego, czy minister postrzega to działanie jako instrumentalne dla przyszłych perspektyw reelekcji.

socjologiczni instytucjonaliści twierdzą, że siła niektórych instytucji wynika z ich oczywistego charakteru: aktorzy polityczni przestrzegają norm, ponieważ nie mogą wyobrazić sobie alternatywnej formy działania. Na przykład premier może zareagować na kryzys polityczny, powołując niezależne dochodzenie publiczne, kierowane przez sędziego Sądu Najwyższego, ponieważ stało się to standardową odpowiedzią na sytuacje kryzysowe.

instytucje mają znaczący wpływ na procesy i wyniki polityczne., Po raz kolejny różne podejścia teoretyczne do instytucji różnią się charakterem tego wpływu. Racjonalny wybór instytucjonaliści podkreślają rolę instytucji w kształtowaniu stopnia stabilności i zmian w systemie politycznym poprzez określenie liczby osób, których zgoda jest konieczna do zmiany status quo., Historyczni instytucjonaliści podkreślają efekt zależny od ścieżki instytucji, zgodnie z którym warunkowy wybór jednej instytucji nad inną—na przykład prywatnego nad publicznym zapewnianiem emerytur—skutkuje inwestycjami podmiotów politycznych w dostosowanie się do wybranej instytucji, a tym samym w jej trwałość i stabilną rozbieżność form instytucjonalnych państw., Z drugiej strony, instytucjonaliści normatywni i socjologiczni wyjaśniają zbieżność systemów zarządzania w poszczególnych krajach—na przykład prywatyzacji i nowych reform zarządzania publicznego-jako wynik legitymizacji tych form instytucjonalnych.