streszczenie i wprowadzenie
selektywne inhibitory cyklooksygenazy (COX)-2 zostały opracowane z nadzieją na wywołanie mniejszych działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego (GI) w porównaniu z konwencjonalnymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Wkrótce po wprowadzeniu ich na rynek, sprzedaż celekoksybu i rofekoksybu znacznie wzrosła., Większość z nich została przypisana do wyników badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania celekoksybu w długotrwałym zapaleniu stawów (Klasa) oraz badań Vioxx Gastrointestinal Outcome Research (VIGOR). Zauważono jednak kilka rozbieżności w prezentacji rzeczywistych wyników badań przedłożonych US Food and Drug Administration (FDA) oraz tych wykorzystywanych do celów publikacji w czasopismach naukowych. Kwestie te były następnie omawiane drogą komunikacji naukowej. Ponadto, wraz z rosnącym wykorzystaniem tych środków, dowody ich niekorzystnych skutków wychodzi na jaw., Niniejszy przegląd ma na celu omówienie powyższych zagadnień, z naciskiem na wyniki prób klasowych i VIGOR.
NLPZ należą do najczęściej stosowanych leków na świecie. Działają poprzez hamowanie COX, kluczowego enzymu w metabolizmie kwasu arachidonowego. Enzym COX katalizuje początkowe etapy konwersji kwasu arachidonowego do różnych eikozanoidów, w tym prostaglandyn (PGs) i tromboksanów. Głównym czynnikiem ograniczającym ich stosowanie jest toksyczność przewodu pokarmowego, od łagodnej niestrawności przez wrzód trawienny po perforację i krwawienie., Wynika to z indukowanego NLPZ zaburzenia działania ochronnego PGE2 i prostacykliny utworzonej przez COX w błonie śluzowej żołądka.
w 1990 roku Fu i współpracownicy wykryli nowe białko COX w monocytach stymulowanych przez interleukinę, a rok później Kujubu i współpracownicy zidentyfikowali gen o znacznej homologii do COX-1. Dalsze badania wykazały, że to nowe białko COX-2 jest enzymem indukowanym o zwiększonej ekspresji w zapaleniu. Z drugiej strony, COX-1 został nazwany „pokojowym” enzymem, ponieważ był wyrażony konstytutywnie, ze stosunkowo wszechobecną obecnością., Został również uznany za główne źródło cytoprotekcyjnego PGs w błonie śluzowej żołądka. Ponieważ konwencjonalne NLPZ hamowały zarówno COX-1, jak i COX-2, postulowano, że skuteczność NLPZ (wynikająca z hamowania COX-2) może być osiągnięta bez toksyczności przewodu pokarmowego (wynikającej z hamowania COX-1).
ta realizacja pobudziła wysiłki przemysłu farmaceutycznego, aby produkować bezpieczne NLPZ poprzez selektywne hamowanie COX-2, a ta klasa leków (celekoksyb i rofekoksyb) została wprowadzona w 1999 roku., Do października 2000 r. sprzedaż celekoksybu i rofekoksybu przekraczała 3 miliardy USD w samych Stanach Zjednoczonych, a ilość recept przekraczała 100 milionów w okresie 12 miesięcy kończącym się w lipcu 2000 r. Ponadto sprzedaż samego celekoksybu wzrosła z 2623 mln USD w 2000 r. do 3114 mln USD w 2001 r. Większość kredytu na ten ponad 80% wzrost sprzedaży można przypisać szeroko rozpowszechnionemu badaniu — CLASS, opublikowanemu w JAMA w 2000 roku., Wpływ badania można ocenić na podstawie faktu, że około 30 000 przedruków klas zostało zakupionych od wydawcy i było cytowane ponad 10 razy częściej niż jakikolwiek inny artykuł opublikowany w tym samym numerze. Nie mniej wpływowy był kolejny proces, VIGOR, podwójnie ślepa próba przeprowadzona w 301 ośrodkach w 22 krajach. W obu tych badaniach stwierdzono, że inhibitory COX-2 powodowały znacznie mniej działań niepożądanych niż konwencjonalne NLPZ.
czy te wnioski były uzasadnione?, Czy inhibitory COX-2 naprawdę przewyższają profil bezpieczeństwa w stosunku do starszych NLPZ? Obecny przegląd podsumowuje profil działań niepożądanych inhibitorów COX-2, ponieważ Więcej działań niepożądanych (ADR) przypisuje się inhibitorom COX-2 przy ich rosnącym stosowaniu.