jednym z najszerszych zastosowań koncepcji hegemonii Gramsciego była analiza stosunków międzynarodowych i międzynarodowej ekonomii politycznej za pomocą tzw. transnarodowego materializmu historycznego. Uczeni w ramach tej tradycji uważali, aby odróżnić swój projekt od sposobu, w jaki hegemonia została wykorzystana w ortodoksyjnych (głównie) realistycznych stosunkach międzynarodowych, lub IR (zobacz stosunki międzynarodowe, studium)., W analizie ir skoncentrowanej na państwie, hegemonia oznacza istnienie w systemie międzynarodowym dominującego państwa lub grupy państw. W dziedzinie analizy realistycznej znanej jako teoria stabilności hegemonicznej, obecność hegemona (np. Wielka Brytania w XIX wieku i Stany Zjednoczone po 1945 roku) generuje wzorce stabilności w systemie międzynarodowym. Hegemon ma własny interes w zachowaniu systemu i dlatego jest gotów zabezpieczyć bezpieczeństwo systemu swoją militarną potęgą., Jednocześnie hegemon jest odpowiedzialny za formułowanie reguł rządzących interakcją w ramach systemu międzynarodowego.

transnarodowa historyczna Szkoła materialistyczna postrzega państwa jako ważne elementy hegemonicznego porządku, ale wiąże hegemonię ze strukturami ekonomicznymi, politycznymi i społecznymi, które ułatwiają określone wzorce produkcji w gospodarce światowej., Te światowe porządki funkcjonują poprzez propagowanie zasad i norm, z których wiele jest legitymizowanych przez międzynarodowe organizacje i instytucje i z których najważniejsze mają tendencję do rządzenia prowadzeniem stosunków monetarnych i handlowych. Instytucje międzynarodowe postrzegane są więc albo jako kanały legitymizacji poszczególnych reżimów kapitalistycznej akumulacji, albo jako urządzenia do pochłaniania potencjalnie kontrhegemonicznych idei i sił społecznych., Tak więc, na przykład, hegemoniczny porządek XIX wieku był wspierany przez instytucje takie jak standard złota i normy, takie jak wolny handel, a także przez Brytyjską siłę militarną i globalny zasięg imperium Brytyjskiego.