jak Harvard broni procesu rekrutacji w sądzie federalnym, jego urzędnicy i dokumenty prawne powracają, raz po raz, do znaczenia różnorodności.

istnieją przekonujące prawne powody tego nacisku. Ale zwrócił uwagę na sposoby, w jaki Harvard jest — i nie jest-tak zróżnicowany, jak cały naród. Przede wszystkim studenci Harvardu pozostają znacznie bogatsi niż ich rówieśnicy spoza Harvardu.,

uczniowie o niskich dochodach i ich zwolennicy argumentowali, że szkoła powinna zrobić więcej, aby doprowadzić tych uczniów do kampusu i sprawić, że poczują się mile widziani po przyjeździe. Ale nie zgadzają się co do tego, jak należy to osiągnąć i czy skupienie się na ekonomii gospodarstwa domowego może całkowicie zastąpić obecny system preferencji rasowych.

,

w nim, Uniwersytet twierdził, że „od dawna rozumie, że jego studenci uczą się tak wiele w ich codziennych interakcji ze sobą, jak robią w formalnych warunkach klasowych.”W tym celu, złożenie trwa, Harvard starał się przyznać studentów z „szeroko różnych środowisk — – czyli” geograficznie, społeczno-ekonomicznie, i rasowo ” zróżnicowane.

Jeśli chodzi o różnorodność rasową, Harvard może wskazać na swój ostatni rekord.

od lat kohorta amerykańskich studentów, którą akceptuje Harvard, jest coraz bardziej zróżnicowana., Najnowsza „klasa przyjęta” jest najbardziej zróżnicowaną klasą na Harvardzie. Ponad 15 procent jej członków to Afroamerykanie, prawie 23 procent to Azjaci, a około 12 procent to Latynosi lub Latynosi.

według US Census Bureau jest to mniejszy odsetek Latynosów i znacznie większy odsetek Azjatów niż cała populacja Amerykańska., A rosnąca liczba mniejszości w szkole częściowo wynika ze zmniejszającej się populacji białych absolwentów amerykańskich szkół średnich.

a niektóre grupy mniejszościowe mają wyjątkowo niskie „plony” — czyli odsetek przyjętych studentów, którzy zdecydują się na udział. Na Harvard dean of admissions Bill Fitzsimmons, tylko około dwie trzecie przyjętych Afroamerykanów, na przykład, kończy się przyjazdem na Harvard.

,”

SFFA, Grupa pozywająca Harvard, nie twierdzi, że szkole nie udało się zwiększyć różnorodności rasowej: tylko, że ma w niekorzystnej sytuacji uczniów z Azji i Ameryki-którzy stosują się w dużej liczbie i z najlepszymi wynikami testów-w kierunku osiągnięcia pożądanej „równowagi rasowej”, praktyki, którą sądy uznały za dyskryminującą.,

’prawdziwa różnorodność'

w tym tygodniu w sądzie federalnym, adwokaci SFFA starali się jeszcze bardziej odwołać Harvard, wskazując na sposoby, w których — biorąc pod uwagę czas i nieograniczone zasoby-szkoła nie spełniła wyższego standardu różnorodności ustalonego przez amerykańskie sądy w ciągu ostatnich czterech dekad.

w swojej decyzji z 1978 r. w Regents of the University of California przeciwko Bakke, sędzia Sądu Najwyższego Lewis Powell bronił ograniczonego uwzględnienia rasy w rekrutacji na podstawie tego, że wspieranie różnorodności stanowi ” przekonujący interes państwa.,”

ale różnorodność, którą opisał Powell, nie ograniczała się do mieszanki środowisk etnicznych. Następnie opisał ” prawdziwą różnorodność „jako coś, co” obejmuje znacznie szerszy wachlarz kwalifikacji i cech, których pochodzenie rasowe lub etniczne jest tylko jednym, choć ważnym elementem.”

kolejne decyzje Sądu Najwyższego, takie jak Grutter V.Bollinger i Fisher V. University of Texas, nadal zezwalają na ograniczone preferencje rasowe w rekrutacji., Ale postawili również podwójny ciężar na uniwersytetach: zarówno dążenie do różnorodności w jak najszerszym rozumieniu, jak i regularne szukanie sposobów na uniknięcie korzystania z wyścigu w tym celu-jeśli nie jest to absolutnie konieczne.

„.. obejmuje znacznie szerszy wachlarz kwalifikacji i cech, których pochodzenie rasowe lub etniczne jest tylko jednym, choć ważnym elementem.,”

Justice Lewis Powell in 1978

że szerokie zrozumienie różnorodności zostało uznane za obejmujące mieszanie bogatych i biednych studentów. Richard Kahlenberg mówi, że podejście Harvardu do rekrutacji jest ” bardzo słabe.”

SFFA zatrudniła Kahlenberga — wybitnego eksperta w dziedzinie edukacji w lewicowej Fundacji Century-jako konsultanta co najmniej od 2014 roku.

w raporcie, który złożył w czerwcu, Kahlenberg powtórzył ustalenia Raja Chetty, ekonomisty, który sam niedawno wrócił do nauczania na Harvardzie.,

przeglądając okres na przełomie tysiącleci, Chetty stwierdził, że „Harvard miał 23 razy więcej studentów o wysokich dochodach niż studenci o niskich dochodach”, napisał Kahlenberg.

patrząc na inny okres, Chetty stwierdził, że „mniej więcej tyle studentów na Harvardzie pochodziło z górnego 1 procent rozkładu dochodów, co z dolnego 60 procent.”(W zeszłym roku New York Times opublikował wizualizację ustaleń Chetty ' ego dotyczących Harvardu i innych instytucji.,)

a 'Double disappointment'

liczba studentów Harvardu kwalifikujących się do otrzymania Pell grants — których rodziny zarabiają mniej niż $50,000 rocznie — również wzrosła w ostatnich latach, ale wolniej i tylko do 16 procent. (Zgodnie z Zarządem uczelni, 32 procent wszystkich amerykańskich studentów w tym roku otrzyma granty Pell.)

kiedy uczniowie z biedniejszych dzielnic Ameryki uczęszczają do elitarnych szkół, wielu twierdzi, że to wielka zmiana., A jeśli ci uczniowie są kolorowymi uczniami, którzy nie chodzili do szkoły przedszkolnej, mogą stawić czoła temu, co profesor Harvardu Anthony Jack nazywa ” podwójną wadą.”

naprawdę czujesz szok kulturowy” „Czujesz to intensywne poczucie wyobcowania z miejsca … zamieszkane przez ludzi i rzeczy, których nigdy wcześniej nie spotkałeś w swoim życiu.”

Jacek ma w lutym książkę o uczniach, których nazywa ” uprzywilejowanymi biednymi.”Mówi również z doświadczenia — nie tak dawno temu był Afroamerykaninem z upośledzonego pochodzenia w Amherst College.,

ale może też mówić o Adelsonie Aguasvivasie, studencie drugiego roku na Harvardzie. Urodził się na Dominikanie. W wieku 10 lat wyemigrował do ubogiej dzielnicy w Newburgh w stanie Nowy Jork.

Mając to niezwykłe doświadczenie życiowe na Harvardzie „zdecydowanie sprawia, że czujesz się jak wyróżniać się w sposób,” Aguasvivas powiedział., „Są te dzieciaki, które miały te wszystkie zasoby, których Ty niekoniecznie masz. Nie wiesz, jak się tym kierować. Nie wiesz jak dostać staż, wstąpić do klubu, napisać porządną gazetę.”

To powiedziawszy Aguasvivas wierzy, że jego ewentualna „Podwójna wada” zadziałała na jego korzyść. „Będąc z ubogiego środowiska-i imigrantem – było tak wiele Walki. Zawsze wytrwałem w tej walce-powiedział Aguasvivas. „Czuję, że widzieli w tym wartość.,”

In Search Of 'Talent'

Kahlenberg od dawna opowiada się za ponowną kalibracją standardów przyjęć, aby zapewnić większe korzyści studentom z defaworyzowanych środowisk, nawet do tego stopnia, że wykluczają względy rasowe.

na rozprawie Kahlenberg powiedział, że preferencje rasowe są stale zagrożone prawem i podróżują ze stygmatem, podczas gdy przeszkody, które mają tendencję do utrudniania studentom na ich drodze do elitarnego college ' u, są „najsilniej związane ze statusem społeczno-ekonomicznym.,”

na przykładzie Kahlenberg zauważył, że nawet były prezydent Obama argumentował w 2008 r., że jego dwie córki nie powinny otrzymywać korzyści z przyjęć, ponieważ „miały całkiem niezły interes”, jego słowami.

Analiza Kahlenberga, przygotowana dla SFFA i przedstawiona w sądzie w poniedziałek, doszła do wniosku, że Harvard może wymienić swoje istniejące preferencje rasowe na ekonomiczne i nadal zebrać zróżnicowaną rasowo klasę, która nadal zdobywa 98 percentyl na SAT.

Jack nie aprobuje tej perspektywy, bo kontekst ma znaczenie.,

aby nie próbować korygować konkretnych uprzedzeń rasowych, Jack powiedział, jest „powiedzieć, że nierówność nie istnieje — ponieważ klasa społeczna nie jest jedyną rzeczą, która utrzymuje studentów z ubiegania się lub uczęszczania lub doskonalenia w instytucjach takich jak Harvard. … To przeciwieństwo kierunku, w którym powinniśmy iść.”

Jack twierdzi, że badania sugerują, że uczniowie o niskich dochodach, którzy przychodzą do elitarnych uczelni, takich jak Harvard z prywatnych szkół średnich przygotowawczych, czują się o wiele bardziej komfortowo i mają znacznie lepszą obsługę ukrytego programu nauczania.,”Są przyzwyczajeni do pracy w godzinach pracy i gotowi na przykład szukać mentorów.

w sądzie prawnicy z Harvardu poprosili Kahlenberga, aby przyznał, że jego modele niezawodnie przewidywały spadek liczby Afroamerykanów, jeśli Harvard odwróci się od preferencji rasowych-taki spadek Harvard mógł tylko skorygować, sugerowali, uciekając się do tych preferencji.

Kahlenberg ze swojej strony ograniczył tę lukę do braku bardziej szczegółowych informacji o bogactwie i dochodach w danych Harvarda.,

, Khurana odrzucił niektóre pytania Mortary jako „hipotetyczne” i dlatego nie można na nie odpowiedzieć.

wtedy Mortara zapytał: „co jest specjalnego w bogatych ludziach, że Harvard musi mieć ich nadmiernie reprezentowane?”

… Szukamy talentu.,”

Uwaga Khurany na temat” talentu ” wydaje się być echem czegoś nowego prezydenta Harvardu, Lawrence Bacow, powiedział Radio Boston na początku tego roku: że oficerowie przyjęć Harvardu uważają, że dzieci absolwentów Harvardu — sami nieproporcjonalnie bogaci i biali — wydają się lepiej przygotowani do rygorystycznego programu nauczania szkoły.

dwie komisje

ale pytania o skutki przyjęć „neutralnych rasowo” na Harvardzie nie są do końca hipotetyczne.,

zespół orzecznictwa w sprawie działań afirmatywnych zaleca, aby sędziowie analizowali wysiłki uczelni w celu przeprowadzenia „poważnego, dobrej wiary rozważenie wykonalnych alternatyw neutralnych dla rasy” do rozważania rasy w decyzjach przyjęć.

szerszy z tych dwóch paneli — pod przewodnictwem Jamesa Ryana, byłego Dziekana Harvard Graduate School of Education i nowego prezydenta University of Virginia — obejmował paradę ekspertów, ale został zawieszony w 2014 w odpowiedzi na pozew SFFA.,

bardziej skupiony i znacznie mniejszy panel zwołany latem 2017 roku — prowadzony przez Michaela Smitha, Dziekana Wydziału Sztuki i Nauk szkoły, obok tylko Khurana i Harvard Dziekana przyjęć Billa Fitzsimmonsa.

w swoim krótkim raporcie z kwietnia tego roku „Smith Committee” stwierdził, że porzucenie preferencji rasowych spowoduje kompromis, który przywódcy uczelni uznali za niedopuszczalny. W sprawozdaniu tym stwierdzono, że:

…,brak wykonalnych praktyk przyjęć neutralnych pod względem rasowym może promować cele edukacyjne związane z różnorodnością Harvardu, a także obecny program przyjęć świadomych rasy Harvardu, zachowując jednocześnie standardy doskonałości, których Harvard poszukuje w swoim ciele Studenckim.

innymi słowy, Harvard i jego eksperci twierdzą, że każdy system preferencji przyjęć, który nie opiera się na rasie, spowodowałby albo klasę, która jest znacznie mniej utalentowana, albo znacznie mniej zróżnicowana. Trzech autorów raportu obiecało, że ponownie przeanalizuje pytanie w 2023 roku.,

SFFA”

inne szkoły o randze Harvarda — takie jak Uniwersytet Kalifornijski Berkeley i Caltech — wprowadziły w życie „neutralne dla rasy” systemy rekrutacji. Prawnicy Harvardu zauważyli, a Kahlenberg przyznaje, że zmiana ta doprowadziła do uporczywego spadku liczby Afroamerykanów w tych szkołach.,

pytanie, czy Harvard mógłby wspierać swoją idealną społeczność edukacyjną, bez odwoływania się do wyścigu kandydatów, pozostanie na razie hipotetyczne — i będzie przedmiotem debaty w sądzie federalnym.

od przyszłego tygodnia sędzia Allison Burroughs usłyszy od studentów i absolwentów, którzy, podobnie jak Adelson Aguasvivas, mówią, że pomogło im „holistyczne” podejście Harvardu do rekrutacji.

ale ta sprawa może skończyć się przed coraz bardziej konserwatywnym Sądem Najwyższym w ciągu najbliższych kilku lat — co oznacza, że Harvard może wkrótce będzie musiał bardziej konkretnie zmagać się z tymi pytaniami.