W roku 1634 Grupa Purytan i innych, którzy byli niezadowoleni z tempa reform anglikańskich, starała się stworzyć społeczeństwo kościelne podlegające ich własnym zasadom i regulacjom. Sąd w Massachusetts zezwolił im na osiedlenie się w Windsor, Wethersfield i Hartford. Własność ziemi została zakwestionowana przez angielskich posiadaczy patentu Warwicka z 1631 roku. Sąd w Massachusetts powołał komisję marszową, która miała mediować spór i wyznaczyła Rogera Ludlowa na jego przewodniczącego., Komisja wyznaczyła ośmiu sędziów z miast Connecticut, aby wdrożyli system prawny. Komisja marcowa wygasła w marcu 1636 roku, po czym osadnicy kontynuowali samodzielne rządy.

29 maja 1638 roku Ludlow napisał do gubernatora Massachusetts Winthrop, że koloniści chcieli „zjednoczyć się, aby chodzić i leżeć w pokoju i z miłością razem.”Ludlow i inni księża sporządzili fundamentalne zarządzenia, które zostały przyjęte 14 stycznia 1639 O. S. (24 stycznia 1639 N. S.) i ustanowiły Connecticut jako samodzielną kolonię., Major John Mason był sędzią i jest uznawany za jednego z autorów tego dokumentu.

Postuluje się, że framerzy chcieli pozostać anonimowi, ponieważ Anglia była czujna i podejrzliwa wobec tej energicznej Kolonii niemowlęcej; Komisja z Massachusetts wygasła. Rozkazy zostały przepisane do oficjalnych rejestrów kolonii przez sekretarza Kolonii Thomasa Wellesa.

” mieszkańcy trzech miast byli prawem tylko dla siebie., Wiadomo, że byli oni gorliwymi zwolennikami ustanowienia rządu na szerokich szczeblach; i pewne jest, że ministrowie, kapitanowie, sędziowie i ludzie sprawujący władzę w osadach od początku byli ludźmi, którzy kierowali, kierowali dyskusjami i znaleźli źródło całej sprawy w pierwszej pisemnej deklaracji niepodległości w tych historycznych porządkach.”