fonofobia, zwana także ligyrofobią lub sonofobią, to lęk przed lub niechęć do głośnych dźwięków (np. fajerwerków)—rodzaj specyficznej fobii. Jest to bardzo rzadka fobia, która często jest objawem nadpobudliwości. Sonofobia może odnosić się do nadwrażliwości pacjenta na dźwięk i może być częścią diagnozy migreny.,Czasami nazywa się to akusticofobią.

Ligyrofobia, sonofobia, akustykofobia

psychiatria, neurologia

termin fonofobia pochodzi od greckiego φωνή – phōnē, „dźwięk” i φόβος – phobos, „strach”.

Ligyrofobicy mogą obawiać się urządzeń, które mogą nagle emitować głośne dźwięki, takie jak głośniki komputerowe lub alarmy przeciwpożarowe., Podczas obsługi urządzenia, takiego jak system kina domowego, komputer, telewizor lub odtwarzacz CD, użytkownik może chcieć ściszyć głośność do końca, zanim zrobi coś, co spowoduje, że głośniki będą emitować dźwięk, tak że po wydaniu polecenia do produkcji dźwięku użytkownik może podnieść głośność głośników do komfortowego poziomu odsłuchu. Mogą unikać parad i karnawałów ze względu na głośne instrumenty, takie jak bębny. Ponieważ uroczystym okazjom towarzyszy muzyka ponad 120 decybeli, wiele fobii rozwija agorafobię., Inni ligyrofobicy również unikają wszelkich wydarzeń, w których mają być puszczane fajerwerki .

Innym przykładem jest oglądanie, jak ktoś wysadza balon ponad jego normalną pojemność. Jest to często niepokojące, a nawet niepokojące dla osoby z ligyrofobią, aby obserwować, jak on lub ona przewiduje głośny dźwięk, gdy balon wyskakuje. Kiedy balony pop, dwa rodzaje reakcji są ciężkie oddychanie i ataki paniki. Cierpiący staje się niespokojny, aby uciec od źródła głośnego dźwięku i może dostać bóle głowy.,

może być również związana, spowodowana lub mylona z „hyperacusis”, skrajną wrażliwością na głośne dźwięki. Fonofobia odnosi się również do skrajnej formy mizofonii.