fobia krwi jest często spowodowana bezpośrednim lub zastępczym urazem w dzieciństwie. Chociaż niektórzy sugerują możliwy związek genetyczny, badanie bliźniąt sugeruje, że uczenie się społeczne i traumatyczne wydarzenia, a nie genetyka, mają większe znaczenie..

włączenie „fobii urazowej” do kategorii fobii specyficznych lub prostych w systemach klasyfikacyjnych odzwierciedla postrzeganie, że strach odgrywa główną rolę w zaburzeniu. Zgodnie z tym założeniem, fobia urazowa krwi wydaje się mieć wspólną etiologię z innymi fobiami., Kendler, Neale, Kessler, Heath, And Eaves (1992) twierdzili na podstawie danych porównujących bliźniaki monozygotyczne z dizygotycznymi, że czynnik genetyczny wspólny dla wszystkich fobii (agorafobia, fobia społeczna i specyficzne fobie), silnie predysponuje osobę do określonych fobii.

rozpoznanie wrodzonej podatności wspólnej dla wszystkich fobii jest zgodne z poglądem, że podwyższona cecha lęku predysponuje do zaburzeń lękowych. Lęk cechowy stanowi tło afektywnego pobudzenia, które pozwala na szybszą aktywację reakcji walki lub lotu., W odniesieniu do konkretnych zdarzeń aktywujących, uwarunkowanie jest jednym ze sposobów, w jaki bodźce stają się w stanie wywołać niepokój.

Badacze zazwyczaj klasyfikują około 60% samodzielnie zgłaszanych przypadków fobii krwi jako zaczynających się od doświadczeń warunkujących. Jednak badania dostępnych podsumowań ustnych poszczególnych przypadków podważają wniosek, że epizody warunkujące są tak powszechne, jak donoszono. Na przykład, Thyer et al., (1985) zidentyfikowano Epizod warunkujący, gdy „pacjent otrzymał zastrzyk w wieku 13 lat i zemdlał”, a u innej osoby, gdy ” w wieku sześciu lat usłyszała, jak jej nauczyciel w szkole podstawowej wygłasza wykład na temat układu krążenia. To przestraszyło pacjenta do punktu omdlenia.”