ostatnio zabrałem się za wędrówkę nocą — jedną z przyjemności posiadania szczeniak. Willow, mój szczeniak, i chodzę o każdej porze, Od zmierzchu do północy i do cienia wczesnym rankiem. Niektóre noce chodzimy pod osłoną gwiazd i księżyca, a inne noce świat jest tak ciemny mój czarny pies znika i zastanawiam się, co dokładnie jest na końcu mojej smyczy.,

Pewnej nocy ujrzałem blask dwóch małych oczu, jak Złote Monety złapane w łuk mojego reflektora. Widziałem, jak łasica — długie, małe ciało i odważne lśniące oczy-znikają w szczelinie kamiennej ściany. Od tego czasu mam obsesję na punkcie eyeshine.

Oczy u zwierząt są wytwarzane przez specjalną membranę, zwaną tapetum lucidum („gobelin światła”), odblaskową powierzchnię, która znajduje się bezpośrednio za siatkówką., Kiedy małe promienie światła znajdujące się w nocy, takie jak światło gwiazd lub światło księżyca, dostają się do oka, odbijają się od błony, dając oko drugiej szansy na wykorzystanie światła. Dla zwierząt, które mają tę membranę, jest to jak posiadanie wbudowanej latarki, która oświetla ścieżkę od wewnątrz.

tapetum lucidum, w połączeniu z dużymi oczami i wieloma wykrywającymi światło komórkami pręcików, pozwalają nocnym ssakom dobrze widzieć w ciemnych lub ciemnych warunkach. Ale oczy nie ograniczają się do ssaków., Kiedyś, na skraju stawu słuchając refrenu żab o północy, moja latarka złapała błyszczące, szmaragdowo-zielone oczy ogromnego byka. I w mojej obsesji na punkcie oczu, z niecierpliwością czekam na lato, kiedy będę szukać w leśnej podłodze rubinowej czerwieni blasku oczu wilczego pająka. Chciałbym tylko, aby moje oczy świeciły, gwałtowny szafirowy błękit w najciemniejszą noc, ale chociaż ludzie mają wiele ciekawych adaptacji, dobry widzenie w nocy nie jest jednym z nich., Nasza obfitość szyszek i brak pręcików oznacza, że widzimy więcej kolorów niż większość innych zwierząt, ale nie widzimy w ciemności. A my nie mamy tapetum lucidum — gdy na zdjęciach nasze oczy wydają się czerwone, jest to odbicie błysku aparatu od czerwonych krwinek naczyniówki, która jest warstwą naczyniową za siatkówką.