Jorubaland jest regionem kulturowym ludu Jorubów w Afryce Zachodniej. Obejmuje współczesne kraje Nigerii, Togo i Beninu., Jego przednowoczesna historia opiera się w dużej mierze na ustnych tradycjach i legendach. Według religii Joruba, Olodumare, Najwyższy Bóg, nakazał Obatali stworzyć Ziemię, ale na drodze Obatali znalazł wino palmowe, które wypił i odurzył się. Dlatego jego młodszy brat, Oduduwa, wziął od niego trzy przedmioty stworzenia, wspiął się z nieba na łańcuchu i rzucił garść ziemi na pierwotny ocean, a następnie umieścił na nim koguta, aby rozproszył ziemię, tworząc w ten sposób ziemię, na której zostanie zbudowany Ile-Ife., Ze względu na stworzenie świata, Oduduwa stał się przodkiem pierwszego boskiego króla Jorubów, podczas gdy obatala uważa się, że stworzył pierwszy lud Jorubów z gliny. Znaczenie słowa” ife „w języku Joruba to” ekspansja.””Ile-Ife” odnosi się zatem do mitu pochodzenia, ” krainy ekspansji.”

Ile-Ife

dowody sugerują, że od VII wieku p. n. e.ludy afrykańskie, które żyły w Yorubalandzie, nie były początkowo znane jako Joruba, chociaż dzieliły wspólną grupę etniczną i językową., W VIII wieku n. e., Ile-Ife było już potężnym królestwem Jorubów, jednym z najwcześniejszych w Afryce na południe od Sahary. Prawie każda osada Joruba ma swoje pochodzenie od książąt Ile-Ife. Jako takie Ife można uznać za kulturalną i duchową ojczyznę narodu Joruba. Archeologicznie osada w Ife może być datowana na IV wiek p. n. e., a budowle miejskie pojawiły się w XII wieku n. e. Do dziś Oòni (lub król) Ife twierdzi, że pochodzi bezpośrednio od Oduduwa.,

miasto było osadą o znacznych rozmiarach między XII a XIV wiekiem, z domami z chodnikami garncarskimi. Ile-Ife jest znany na całym świecie ze swoich starożytnych i naturalistycznych rzeźb z brązu, a także kamiennych i terakotowych rzeźb, które osiągnęły szczyt artystycznej ekspresji między 1200 a 1400., W okresie około 1300 artyści w Ife rozwinęli wyrafinowaną i naturalistyczną tradycję rzeźbiarską w terakocie, kamieniu i stopach miedzi-miedzi, mosiądzu i brązu-wiele z nich wydaje się być stworzonych pod patronatem Króla Obalufona II, człowieka, który dziś jest identyfikowany jako bóstwo patrona odlewania mosiądzu, tkania i regalii. Po tym okresie produkcja spadła, gdy władza polityczna i gospodarcza przeniosła się do pobliskiego Królestwa Beninu, które, podobnie jak Królestwo Yoruba Oyo, rozwinęło się w duże Imperium.,

brązowa głowa z Ife, prawdopodobnie króla, datowana na około 1300. Ile-Ife jest znane na całym świecie ze starożytnych i naturalistycznych rzeźb z brązu, kamienia i terakoty, które osiągnęły szczyt artystycznej ekspresji między 1200 a 1400.,

powstanie Imperium Oyo

mityczne początki Imperium OYO leżą u Oranyana (znanego również jako Oranmiyan), drugiego księcia Ile-Ife, który uczynił Oyo swoim nowym Królestwem i stał się pierwszym oba z tytułem Alaafin of Oyo (alaafin oznacza „właściciel pałacu” w Yorubie). Ustna tradycja głosi, że zostawił wszystkie swoje skarby w Ife i pozwolił innemu królowi, o imieniu Adimu, rządzić tam.

Oranyan został zastąpiony przez Oba Ajakę, ale został obalony, ponieważ pozwolił swoim podwładnym na zbyt dużą niezależność., Władzę nad nim przejął brat Ajaki, Shango, który później został deifikowany jako bóstwo piorunów i błyskawic. Ajaka został przywrócony po śmierci Shango. Jego następca, Kori, zdołał podbić resztę tego, co późniejsi historycy określali mianem metropolity Oyo. Sercem metropolii Oyo była jej stolica Oyo-Ile.

Oyo stało się potężną potęgą lądową pod koniec XIV wieku, ale poniosło klęski militarne z rąk Nupe pod wodzą Tsoede. Około roku 1535 Nupe zajęli Oyo i zmusili rządzącą dynastię do schronienia się w Królestwie Borgu.,
Joruba z Oyo przeszła przez okres osiemdziesięciu lat jako wygnana dynastia. Jednak przywrócili Oyo, aby było bardziej scentralizowane i ekspansywne niż kiedykolwiek. W XVII wieku Oyo rozpoczęło długi okres rozwoju, stając się znaczącym Imperium. Nigdy nie obejmowało ono wszystkich mieszkańców Yoruby, ale było najludniejszym królestwem w historii Yoruby.

Imperium Oyo i otaczające państwa ok. , Imperium Oyo rozwinęło się dzięki wybitnym umiejętnościom organizacyjnym Jorubów, zyskując bogactwo z handlu i potężnej kawalerii. Było najważniejszym politycznie Państwem w regionie od połowy XVII wieku do końca XVIII wieku, posiadającym władzę nie tylko nad większością innych królestw Yorubalandu, ale także nad pobliskimi państwami afrykańskimi, w szczególności nad królestwem Dahomej w dzisiejszej Republice Beninu na zachodzie.

Siła Oyo

kluczem do odbudowy Oyo było silniejsze wojsko i bardziej scentralizowany rząd., Oba Ofinran udało się odzyskać pierwotne terytorium Oyo od Nupe. Nowa stolica, Oyo-Igboho, została zbudowana, a oryginał stał się znany jako Stary Oyo. Następny oba, Eguguojo, podbił prawie całą Yorubaland. Pomimo nieudanej próby podboju Beninu w latach 1578-1608, Oyo nadal się rozwijało. Joruba zezwoliła na autonomię na południowy wschód od metropolii Oyo, gdzie obszary nie-Joruba mogły działać jako bufor między Oyo a cesarskim Beninem. Pod koniec XVI wieku Państwa EWE i Aja w nowoczesnym Beninie składały hołd Oyo.,

ożywione Imperium Oyo zaczęło najeżdżać na południe już w 1682 roku. Pod koniec ekspansji militarnej jego granice sięgały wybrzeża około 200 mil na południowy zachód od stolicy. Początkowo ludność skupiona była w metropolii Oyo. Wraz z ekspansją imperialną, Oyo zreorganizowało się, aby lepiej zarządzać swoimi rozległymi posiadłościami w Yorubalandzie i poza nią. Podzielony był na cztery warstwy, określone przez stosunek do rdzenia Imperium. Warstwy te to: metropolia Oyo, Południowy Jorubaland, korytarz Egbado i Ajaland.,

Imperium Oyo rozwinęło wysoce wyrafinowaną strukturę polityczną, aby rządzić swoimi terytorialnymi domenami. Uczeni nie ustalili, jak wiele z tych struktur istniało przed inwazją Nupe. Niektóre z instytucji Oyo są wyraźnie pochodnymi wczesnych osiągnięć w Ife.
Cesarstwo Oyo nie było monarchią dziedziczną, ani absolutną.
podczas gdy Alaafin z Oyo był najwyższym władcą ludu, nie był pozbawiony kontroli nad swoją władzą. Oyo Mesi (siedmiu Radców stanów) i kult Ziemi Yoruba znany jako Ogboni utrzymywali władzę Oba w ryzach., Oyo Mesi przemawiali w imieniu polityków, podczas gdy Ogboni przemawiali w imieniu ludzi, wspieranych przez władzę religii. Władza Alaafina z Oyo w stosunku do Oyo Mesi i Ogboni zależała od jego osobistego charakteru i sprytu politycznego.

Oyo stało się południowym emporium handlu transsaharyjskiego. Wymiana odbywała się w soli, skórze, koniach, orzechach kola, Kości Słoniowej, tkaninach i niewolnikach. Joruba z metropolitan Oyo byli również wysoko wykwalifikowani w rzemiośle i pracy żelaza., Oprócz podatków od produktów handlowych przychodzących i wychodzących z Imperium, Oyo stał się również bogaty z podatków nałożonych na jego dopływy. Cesarski sukces Oyo sprawił, że Yoruba stała się lingua franca niemal do brzegów Volty. Pod koniec XVIII wieku Cesarstwo działało jako pośrednik zarówno dla transsaharyjskiego, jak i transatlantyckiego handlu niewolnikami. Do 1680 roku Imperium Oyo obejmowało ponad 150 000 kilometrów kwadratowych.

upadek

w drugiej połowie XVIII wieku intrygi dynastyczne, zamachy Pałacowe i nieudane kampanie wojskowe zaczęły osłabiać Imperium Oyo., Powtarzające się walki o władzę i wynikające z tego okresy interregnum stworzyły próżnię, w której rosła Siła regionalnych dowódców.
gdy Oyo rozszarpało się poprzez intrygi polityczne, jego wasale zaczęli wykorzystywać sytuację, aby naciskać na niepodległość. Niektóre z nich odniosły sukces, a Oyo nigdy nie odzyskało znaczenia w regionie. W 1888 r. stał się protektoratem Wielkiej Brytanii, a następnie podzielił się na walczące frakcje. Państwo Oyo przestało istnieć jako władza w 1896 roku.