zarchiwizowana zawartość: Harvard Health Publishing jako usługa dla naszych czytelników zapewnia dostęp do naszej biblioteki zarchiwizowanych treści. Proszę zwrócić uwagę na datę opublikowania lub ostatniego przeglądu każdego artykułu. Żadne treści na tej stronie, niezależnie od daty, nie powinny być nigdy używane jako substytut bezpośredniej porady lekarskiej od lekarza lub innego wykwalifikowanego lekarza.
nadal pojawiają się nowe opcje zarządzania kłopotliwymi mięśniakami. Oto pomoc w znalezieniu tego, co najlepsze dla Ciebie.,
każdego roku w Stanach Zjednoczonych setki tysięcy kobiet poddawanych jest zabiegom i zabiegom (w tym aż 200 000 histerektomii) z powodu mięśniaków. Około 25% do 30% kobiet w wieku rozrodczym ma objawy spowodowane przez te gumowate, nierakowe narośla, które tworzą się w ścianach macicy, zwykle w wieku od 35 do 50 lat. Wiele kobiet ma mięśniaki, ale żadnych objawów. Afroamerykanki są trzy razy bardziej narażone na rozwój objawowych mięśniaków niż kobiety z innych grup etnicznych, i zazwyczaj robią to we wcześniejszym wieku.,
mięśniaki mogą drastycznie zmienić jakość życia kobiety. Na przykład bardzo duży mięśniak może rozszerzyć macicę do wielkości ciąży w drugim trymestrze ciąży i nacisnąć jelito lub pęcherz, powodując zaparcia lub częste oddawanie moczu. Mięśniaki są również od czasu do czasu związane z niepłodności, poronienia i przedwczesnego porodu., Ale najczęstszą dolegliwością jest ciężkie, często zakrzepowe krwawienie miesiączkowe, zwane krwotokiem miesiączkowym (jeśli podkładka lub tampon są moczone co godzinę) lub hipermenorrhagia (jeśli dwa lub więcej tamponów lub podkładek są moczone co godzinę), które mogą uczynić kobietę wirtualnym więźniem w domu podczas miesiączki. Takie ciężkie krwawienie może również powodować niedokrwistość z niedoboru żelaza.
nikt nie wie dokładnie, co powoduje mięśniaki. Rolę mogą odgrywać geny, które przyspieszają wzrost komórek mięśni macicy. Nieprawidłowości w naczyniach krwionośnych macicy mogą być również zaangażowane., Obecność estrogenu i prawdopodobnie progesteronu wydaje się być w jakiś sposób ważna: mięśniaki rzadko występują przed pierwszą miesiączką, ciąża może pobudzić ich wzrost i zwykle kurczą się po menopauzie.
do końca lat 90.histerektomia była często jednym z pierwszych zabiegów rozważanych. Od tego czasu mniej inwazyjne terapie stały się bardziej dostępne, a więcej wiadomo o opcjach zarządzania różnymi typami mięśniaków. Kobiety mają teraz więcej możliwości leczenia, a lekarze mogą lepiej zindywidualizować opiekę.,
rodzaje mięśniaków
mięśniaki klasyfikowane są według lokalizacji. Są one na ogół wielokrotne i możesz mieć więcej niż jeden typ. Najczęstszy typ, mięśniaki śródszpikowe, rosną w ścianie macicy i czasami powodują ciężki przepływ miesiączkowy, częste parcie na mocz, aw niektórych przypadkach ból pleców i miednicy. Mięśniaki podśluzówkowe, najmniej powszechny typ, zaczynają się pod wyściółką macicy (endometrium) i mogą wystawać do jamy macicy. Mogą powodować ciężkie krwawienia i są najbardziej ściśle związane z problemami płodności., Niektóre mięśniaki są pedunculated, co oznacza, że rosną na łodydze. Mięśniaki subserosalne rosną na zewnętrznej powierzchni macicy, czasami na łodydze. Zwykle nie powodują krwawienia, ale mogą powodować ucisk. Rzadko mogą się skręcać lub degenerować i będą bolesne.
metody leczenia
mięśniaki często występują podczas rutynowego badania miednicy lub procedur obrazowania wykonywanych z innych powodów. Jeśli nie powodują objawów — silne krwawienie, ciśnienie, lub ból — i nie są związane z niepłodności, mięśniaki zwykle nie wymagają leczenia., Gdy istnieją objawy, mogą być zarządzane z lekami (zwykle pierwsze podejście) lub z chirurgii, przy użyciu technik małoinwazyjnych, gdzie to możliwe.
pierwszym krokiem w określeniu opcji jest dokładna ocena, począwszy od ginekologa. Ona lub on często czuje mięśniaki na badaniu miednicy, ale może używać technik obrazowania, aby uzyskać bardziej precyzyjne informacje, co jest krytyczne dla planowania leczenia., Na przykład USG przezpochwowe może pomóc ocenić rozmiar mięśniaków, które rozciągają się do jamy macicy( mięśniaki wewnątrz przysadki); dodanie obrazowania 3-D może dokładnie określić ich lokalizację. Jest to ważne, ponieważ mięśniaki wewnątrz przysadki mogą powodować niepłodność. Inne potencjalnie przydatne techniki obrazowania obejmują obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) i sonohysterogramu (USG z wlewem soli fizjologicznej do jamy macicy). Lekarz może również zbadać jamę macicy za pomocą małego urządzenia optycznego (histeroskopu) wprowadzonego przez szyjkę macicy.,
Jeśli jesteś stosunkowo młody, a objawy nie są ciężkie, możesz po prostu przeczekać mięśniaki, ponieważ mogą się kurczyć po menopauzie. Kiedy „patrzysz i czekasz”, Twój klinicysta będzie je monitorować w regularnych odstępach czasu. Rozwój i wzrost mięśniaków nie jest niczym niezwykłym u kobiet przed menopauzą, ale u kobiet po menopauzie Nowa lub powiększająca się masa może wskazywać na nowotwór złośliwy i powinna być monitorowana.
leki
Jeśli twoje objawy uniemożliwiają czekanie do menopauzy, są inne opcje, chirurgiczne i farmaceutyczne., W przypadku łagodnego bólu lekarz może zasugerować leki przeciwbólowe dostępne bez recepty, w tym paracetamol (Tylenol) i niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen (Motrin, Advil). W przypadku niedokrwistości spowodowanej ciężkim krwawieniem zaleca się zwiększenie spożycia żelaza poprzez dietę, suplementy lub oba.
żaden lek nie może zapobiec mięśniakom ani zagwarantować, że nie powrócą. Ale są leki na receptę, które zmniejszają mięśniaki i zmniejszają krwawienie. Najważniejsze klasy leków na receptę są następujące:
agoniści GnRH., Agoniści hormonu uwalniającego gonadotropinę (GnRH), tacy jak Leuprolid (Lupron), hamują produkcję estrogenów jajnikowych i wytwarzają tymczasową fałszywą menopauzę, która zmniejsza przepływ krwi do mięśniaków i kurczy je. Mięśniaki Zwykle odrastają po zatrzymaniu leku. Leki te są rzadko stosowane przez ponad sześć miesięcy, ponieważ mogą one przynieść objawy menopauzy, w tym uderzenia gorąca i suchość pochwy — jak również depresja, bóle stawów, utrata masy kostnej i problemy ze snem., Najlepszymi kandydatami do leczenia GnRH są kobiety, które potrzebują tylko krótkotrwałego „mostu” do menopauzy, gdy mięśniaki mają tendencję do cofania się lub wytchnienia od okresów, aby zwiększyć ich morfologię krwi. Agonista GnRH może być również przepisywany przed zabiegiem chirurgicznym w celu zmniejszenia mięśniaków.
leki hormonalne. Tabletki antykoncepcyjne, lek androgenowy danazol (Danokryna) lub octan medroksyprogesteronu (Depo-Provera) mogą być przepisywane w celu kontroli krwawienia. Mifepristone (RU-486) blokuje progesteron, zmniejszając mięśniaki i zmniejszając krwawienie., (Naukowcy opracowują inne leki z tej klasy, zwane selektywnymi modulatorami receptora progesteronu lub SPRMs.) Wczesne badania sugerowały, że RU-486 może powodować przerost komórek macicy, ale obniżenie dawki wydaje się rozwiązać ten problem. Raloksyfen (Evista) pomaga zmniejszyć mięśniaki, ale jest przepisywany tylko kobietom po menopauzie. Niektóre kobiety otrzymują ulgę w ciężkich krwawieniach za pomocą urządzenia wewnątrzmacicznego uwalniającego progestagen (Mirena).
operacja
W przypadku cięższych objawów warto rozważyć operację., Twoja decyzja będzie zależeć w dużej mierze od tego, czy masz ukończone rodzenia i, jeśli masz, czy jesteś gotów czekać na menopauzę. Dwie najczęściej wykonywane operacje TO:
miomektomia. Operacja ta usuwa tylko mięśniaki (lub mięśniaki). Zachowuje macicę, więc jest to najlepsza opcja dla kobiet, które mogą chcieć mieć dzieci (chociaż mogą być zalecane do porodu przez cesarskie cięcie).,
w zależności od rodzaju, wielkości i lokalizacji mięśniaka(mięśniaków), miomektomia może być wykonywana przez standardowe nacięcie brzucha lub — mniej inwazyjnie — przez laparoskopię, gdzie stosuje się małe nacięcia i narzędzia wspomagane wideo. Chirurg może również zastosować technikę zwaną histeroskopii. W tej procedurze histeroskop wyposażony w instrumenty do usuwania mięśniaków jest wprowadzany do macicy przez pochwę i może być stosowany do mięśniaków, które wystają do jamy macicy. Chirurdzy muszą być specjalnie przeszkoleni do wykonywania tej operacji., Czas rekonwalescencji jest krótszy w zabiegach histeroskopowych i laparoskopowych niż w przypadku miomektomii brzusznej, a wskaźniki płodności są doskonałe.
jedną z wad miomektomii jest to, że mogą powstawać zrosty. (Zrosty są rodzajem blizny, która tworzy na narządach miednicy i wiąże je ze sobą.) Innym jest to, że mięśniaki mogą się powtarzać, ponieważ macica nie jest usuwana. Wśród kobiet poddanych miomektomii 10% do 33% wymaga drugiej operacji w ciągu pięciu lat.
histerektomia. Macica jest usuwana przez nacięcie w podbrzuszu, przez pochwę lub laparoskopowo., To całkowicie eliminuje mięśniaki i ich objawy.
histerektomia jest bezpieczna i skuteczna oraz ma niski stopień komplikacji. Niemniej jednak jest to poważna operacja, która wymaga znieczulenia i-w zależności od konkretnej procedury-od dwóch do sześciu tygodni czasu rekonwalescencji. Kobiety, które przeszły histerektomię, są bardziej narażone na nietrzymanie moczu i osiągają menopauzę średnio dwa lata wcześniej.
badania sugerują, że większość kobiet jest zadowolona z decyzji o zabiegu., Ale histerektomia kończy okresy i rodzenie dzieci, więc trzeba wziąć pod uwagę konsekwencje psychologiczne, jak również Medyczne.
embolizacja tętnicy macicznej
embolizacja tętnicy macicznej (UAE) — znana również jako embolizacja mięśniaków macicy — jest minimalnie inwazyjną procedurą, która kurczy mięśniaki odcinając im dopływ krwi. ZEA istnieje od początku 1980 roku jako leczenie po porodzie i innych urazowych krwawień miednicy. Od 1995 roku jest stosowany w leczeniu mięśniaków i staje się coraz bardziej popularny.,
przed zabiegiem obrazuje się obszar miednicy (najlepiej z MRI), aby wykluczyć inne przyczyny objawów, takie jak guz jajnika. Pomaga to również ustalić rozmiar, lokalizację i rodzaje mięśniaków zaangażowanych. Podczas zabiegu radiolog interwencyjny wkłada cewnik przez mały nick w skórze (w pachwinie) do tętnicy udowej. Za pomocą barwnika kontrastowego obrazowania rentgenowskiego, cewnik jest prowadzony do jednej z dwóch tętnic, które dostarczają macicy (tętnice maciczne). Cząsteczki piasku wykonane z materiału syntetycznego są następnie wstrzykiwane do tętnicy macicznej., Cząsteczki te koncentrują się w naczyniach krwionośnych zasilających włókniaka (patrz ilustracja), odcinając jego dopływ krwi i ostatecznie kurcząc go. Obie tętnice maciczne mogą być zwykle leczone podczas tego samego cewnikowania.
embolizacja tętnicy macicznej
podczas zabiegu radiolog interwencyjny wprowadza cewnik do tętnicy macicznej za pomocą pachwiny, wykorzystując obrazowanie rentgenowskie w czasie rzeczywistym, i uwalnia drobne cząstki do tętnicy po jednej stronie macicy., Cząstki gromadzą się w naczyniach krwionośnych zasilających mięśniaka, odcinając jego dopływ krwi. Następnie procedura jest powtarzana po drugiej stronie.
UAE wykonuje się w znieczuleniu miejscowym i trwa mniej niż godzinę. Może być wykonywana w warunkach ambulatoryjnych, ale zwykle wymaga jednonocnego pobytu w szpitalu w celu monitorowania zespołu po embolizacji (ból i skurcze miednicy, nudności, wymioty, gorączka i ogólny dyskomfort). Ciężkie skurcze w ciągu pierwszych 12 do 24 godzin po zabiegu są częste i leczone doustnymi lub dożylnymi środkami przeciwbólowymi., Niektóre kobiety doświadczają krwawego wypisu przez dwa tygodnie do kilku miesięcy po zabiegu.
poważne powikłania występują rzadko (mniej niż 1%). Istnieją pewne obawy dotyczące uszkodzenia jajników przez migrujące cząstki. Kilka kobiet doznało chwilowego lub nawet trwałego zakłócenia funkcji jajników. Ryzyko jest większe po 45 roku życia. W niektórych przypadkach, sloughed-off tkanki mięśniaka utknie w szyjce macicy na jego drodze z ciała i musi być usunięty chirurgicznie.
jest to opcja dla kobiety, która nie chce lub nie może mieć operacji, lub która chciałaby zachować swoją macicę., Ogólnie nie jest zalecany dla kobiet, które chcą zajść w ciążę po leczeniu: wskaźniki ciąży są niższe — a wskaźniki powikłań ciąży są wyższe-po zabiegu niż po miomektomii.
jest najbardziej skuteczny w przypadku mięśniaków, które nie są pedunkulowane (rosnące na łodydze). Badania pokazują, że 85% do 90% kobiet jest zadowolonych z wyników do trzech lat po zabiegu. Jest to szybsze niż histerektomia i wiąże się z krótszym pobytem w szpitalu i krótszym czasem rekonwalescencji. Wyniki jakości życia są podobne dla obu procedur., Ale dane kontrolne wskazują, że 20% do 24% kobiet poddawanych ZEA będzie potrzebował operacji (histerektomii lub miomektomii) w ciągu kilku lat.
niektórzy ginekolodzy szukają sposobów na przerwanie dopływu krwi mięśniaków bez wstrzykiwania ciała obcego. W laparoskopowej niedrożności tętnicy macicznej lekarz umieszcza mały klips lub zacisk na tętnicy macicznej podczas zabiegu laparoskopowego. Inna technika nie wymaga nacięcia w ogóle; chirurg zbliża się do tętnicy przez pochwę, aby zastosować zacisk, który pozostaje na miejscu przez kilka godzin i kurczy mięśniaka., Przepływ krwi powraca do tętnicy po usunięciu zacisku.
rezonans magnetyczny–guided ultrasound surgery
rezonans magnetyczny–guided focus ultrasound surgery (MRgFUS) jest techniką nieinwazyjną, która działa poprzez ogrzewanie i kurczenie mięśniaka za pomocą fal ultradźwiękowych o wysokiej intensywności. MRI służy do wizualizacji mięśniaka i monitorowania zmian temperatury w tkance podczas procedury.
urządzenie używane do wykonywania MRgFUS (ExAblate 2000) uzyskało aprobatę FDA w 2004 roku, więc niewiele jest informacji na temat jego długoterminowego bezpieczeństwa i skuteczności., Dwu-i trzyletnie badania kontrolne sugerują, że MRgFUS pomaga zmniejszyć objawy, ale nie porównywano go bezpośrednio z histerektomią, miomektomią lub ZEA.
Jak działa MRgFUS?
pacjentka leży na brzuchu na stole wewnątrz skanera MRI, umieszczonym nad przetwornikiem, który emituje energię ultradźwięków o wysokiej intensywności i skupia ją na małym obszarze mięśniaka. Każda taka „sonikacja” ogrzewa i niszczy niewielką ilość tkanki; wiele sonikacji są wymagane dla każdego mięśniaka., Pacjent jest uśpiony, ale w pełni przytomny podczas zabiegu, co trwa średnio trzy godziny. Pacjenci mogą wrócić do domu wkrótce potem i zwykle wrócić do normalnej aktywności następnego dnia.
MRgFUS nie jest zalecany w przypadku wielu małych mięśniaków, mięśniaków szypułkowych lub mięśniaków położonych głęboko w miednicy, za pętlami jelitowymi lub blisko nerwów krzyżowych w dolnym odcinku kręgosłupa. Chociaż jest on zatwierdzony tylko dla kobiet, które nie troszczą się o zachowanie płodności, niektóre ciąże wystąpiły po MRgFUS. Procedura ta nie jest powszechnie dostępna i może nie być objęta ubezpieczeniem., Na razie należy ją uznać za obiecującą, ale wciąż niesprawdzoną.
Disclaimer:
jako usługa dla naszych czytelników, Harvard Health Publishing zapewnia dostęp do naszej biblioteki zarchiwizowanych treści. Proszę zwrócić uwagę na datę ostatniej recenzji lub aktualizacji wszystkich artykułów. Żadne treści na tej stronie, niezależnie od daty, nie powinny być nigdy używane jako substytut bezpośredniej porady lekarskiej od lekarza lub innego wykwalifikowanego lekarza.