jeśli jest jedna rzecz, którą większość ludzi wie o żelu krzemionkowym, niewidzialnej substancji, która zamieszkuje te małe białe opakowania wkładane do nowych pudełek po butach, torebek i azjatyckich przekąsek, to jest to, że nie powinieneś go jeść. Niezmiennie złowieszcze ostrzeżenie „nie jedz” jest emblazowane na opakowaniu. Często towarzyszy mu edykt: „wyrzuć.”W przypadku, gdy nie jest to wystarczająco jasne, kilka odmian przedstawia czaszkę i kości krzyżowe. Co się stanie, jeśli je zjesz?,

nic. Żel krzemionkowy jest formą naturalnie występującego mineralnego dwutlenku krzemu, lepiej znanego w postaci ziarnistej jako piasek lub w kryształach jako kwarc. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest porowatość, która pozwala mu wchłonąć do 40 procent jego masy w wodzie. Od co najmniej połowy XX wieku był szeroko stosowany jako środek osuszający, umieszczany wewnątrz pojemników, aby zapobiec zawilgoceniu zawartości. Najczęściej występuje w kształcie koralików owiniętych w przepuszczalną paczkę., Używany we wszystkim, od gablot muzealnych po Opakowania sprzętu elektronicznego po pudełka z wodorostami, jest popularny po części dlatego, że-wbrew ostrzeżeniom-jest obojętną, nietoksyczną substancją, która jest zasadniczo nieszkodliwa. Niestrawny, przechodzi przez ciało i wychodzi wyglądając tak samo, jak wtedy, gdy wszedł. Co najmniej jeden producent sprzedaje nawet zmodyfikowaną formę żelu krzemionkowego jako suplement diety, wraz z ” nowym cytrusowym smakiem.”

więc po co te wszystkie fatum i mroki na etykietach? Ponieważ zaskakująca liczba osób, zwłaszcza dzieci, myli paczki z jedzeniem., W 2009 roku około 38 000 osób zgłosiło spożycie środków osuszających, zgodnie z Amerykańskim Stowarzyszeniem Centrów Kontroli Trucizn. Spośród nich 34 000 było w wieku poniżej sześciu lat. W większości przypadków urzędnicy Kontroli Trucizn po prostu mówią rodzicom, aby się nie martwili. Ale jak każda inna substancja, żel krzemionkowy może powodować problemy, jeśli spożywane w dużych ilościach, zwłaszcza przez małe dzieci lub dorosłych z problemami nerwowo-mięśniowymi, które sprawiają, że trudno przełknąć. Większe niebezpieczeństwo polega jednak na tym, że wiele dzieci nie tylko je koraliki; jedzą całą paczkę., W takim razie zagrożenie nie jest trucizną, tylko dławieniem się.