drzewo hackberry jest średniej wielkości drzewem o wysokości od 9 do 15 metrów, o smukłym pniu. W najlepszych warunkach na południowym obszarze Doliny Missisipi może rosnąć do 40 metrów (130 stóp). Ma piękną okrągłą głowę i zwisające gałęzie. Preferuje wilgotne gleby, ale rośnie na żwirowych lub skalistych zboczach. Korzenie są włókniste i szybko rosną., W zachodniej części jego zasięgu drzewa mogą nadal dorastać do 29 m (95 stóp). Maksymalny wiek osiągany przez hackberry wynosi prawdopodobnie od 150 do 200 lat w idealnych warunkach.
kora jest jasnobrązowa lub srebrzysto-szara, łamana na powierzchni na grube wypukłe łuski i czasami szorstka z wycięciami; wzór jest bardzo charakterystyczny. Niezwykły wzór kory jest jeszcze bardziej wyraźny u młodszych drzew, z nieregularnie rozmieszczonymi grzbietami przypominającymi długie geologiczne palisady osadowych formacji skalnych, gdy patrzy się na krawędzie ., Monety tak duże jak ćwierćdolarówki USA można łatwo położyć płasko na dolinach, które mogą być tak głębokie, jak dorosły ludzki palec.,
-
kora tego samego drzewa na kampusie Uniwersytetu w Chicago
-
grzbiety na korze drzewa w Ogrodzie Botanicznym Jevremovac w Serbii
-
zbliżenie grzbietów na korze drzewo uliczne w Serbii
rozgałęzienia są smukłe, a ich kolor zmienia się z jasnozielonego na czerwonobrązowy, a w końcu na ciemnoczerwono-brązowy., Pąki zimowe są pachowe, jajowate, ostre, nieco spłaszczone, 1/4 cala długości, jasnobrązowe. Łuski pąków powiększają się wraz z rosnącym pędem, a najskrytsze stają się strzępkami. Nie powstaje pączek terminalny.liście są naprzemiennie ułożone na rozgałęzieniach, jajowate do jajowato-lancetowatych, często lekko falcowane, 5-12 cm (2-4 3⁄4 in) długości 3-9 cm (1 1⁄4-3 1⁄2 in), bardzo ukośne u podstawy, ze spiczastą końcówką. Brzeg jest ząbkowany (ząbkowany), z wyjątkiem podstawy, która jest przeważnie Cała (gładka). Liść ma trzy nerwy, żyłkę Środkową i żyłkę pierwotną wydatną., Liście wyrastają z pąka z lekko inwolwentnymi brzegami, bladożółtozielone, puszyste; przy pełnym wyhodowaniu są cienkie, jasnozielone, szorstkie powyżej, bladozielone poniżej. Jesienią zmieniają barwę na jasnożółtą. Ogonki smukłe, lekko rowkowane, Owłosione. Strzępki różnobarwne, kadukowate.,
żółte liście drzewa jesienią w Ogrodzie Botanicznym Jevremonac
dojrzałe drzewo zimą w Kentucky
kwiaty
młode liście są tomentous
sadzonki
kwiaty są zielonkawe i pojawiają się w maju, wkrótce po liściach., Są poligamo-monœcious, co oznacza, że istnieją trzy rodzaje: staminate( męski), pistillate (żeński), doskonały (zarówno żeński, jak i męski). Rodzą się na smukłych, opadających szypułkach.
kielich jest jasnożółty, pięciopłatkowy, podzielony prawie do podstawy; płaty liniowe, ostre, mniej lub bardziej wycięte w wierzchołku, często zakończone włoskami, osadzone w zarodku. Nie ma Corolli.,
jest pięć pręcików, które są hypogynous; włókna są białe, gładkie, lekko spłaszczone i stopniowo zwężone od podstawy do wierzchołka; w pąku włożone, przynosząc pylniki twarzą w twarz, jak kwiat otwiera się nagle wyprostować; pylniki extrorse, podłużne, dwukomórkowe; komórki otwierają się wzdłużnie.
słupek ma dwudzielny i jednokomórkowy jajnik górny zawierający pojedyncze jajniki.Owocem jest mięsista, podłużna Pestka o długości od 1⁄4 do 3⁄8 cali (0,64 do 0,95 cm), zakończona resztkami stylu, ciemnofioletowa po dojrzeniu., Rodzi się na smukłej łodydze i dojrzewa we wrześniu i październiku. W zimie pozostaje na gałęziach. Endokarp zawiera znaczne ilości biogennego węglanu, który jest prawie czystym aragonitem.