Cecha stworzenia: 10 zabawnych faktów o Coelacanth

coelacanth (wymawiane SEEL-uh-kanth) jest ogromną, żyjącą na dnie rybą, która pod wieloma względami różni się od innych żywych ryb. Należą do starożytnej linii, która istnieje od ponad 360 milionów lat. Celakanty mogą osiągać ponad sześć stóp długości i ważyć około 200 funtów, i są pokryte grubym, łuskowatym pancerzem. Szacuje się, że mogą żyć do 60 lat lub więcej.

istnieją dwa żyjące gatunki coelacantha, oba są rzadkie., Na Zachodnim Oceanie Indyjskim coelacanth (Latimeria chalumnae) żyje u wschodnich wybrzeży Afryki, podczas gdy Indonezyjski Coelacanth (latimeria menadoensis) znajduje się w wodach Sulawesi w Indonezji. Są jedynymi żyjącymi przedstawicielami niegdyś szeroko rozpowszechnionej rodziny ryb płazówkowatych; z zapisu kopalnego znanych jest ponad 120 gatunków.

Zobacz więcej

Czytaj dalej, aby zobaczyć, dlaczego celakanty są niepodobne do innych ryb.

1. Coelacanths uważano za wymarłe, dopóki żywy nie został złowiony w 1938 roku., Coelacanths były znane tylko ze skamieniałości, dopóki żywa Latimeria chalumnae nie została odkryta u wybrzeży południowej Afryki w 1938 roku. Przypuszcza się, że wymarły w późnej kredzie, ponad 65 milionów lat temu. Drugi żyjący gatunek coelacantha, Latimeria menadoensis, został odkryty na indonezyjskim rynku w 1997 roku, a żywy okaz został złowiony rok później.

Zdjęcie: Ballista, via Wikimedia Commons. Rozpowszechniany na licencji CC-BY-SA-3.0.

2., Celakanty mogą być ważne dla zrozumienia przejścia z wody na ląd. Coelacanths uważano za przodków tetrapodów (czworonożnych zwierząt lądowych), ale niedawna analiza genomu coelacanths sugeruje, że lungfish są w rzeczywistości bliżej spokrewnione z tetrapodami. Uważa się, że występowanie celakant, lungfish i tetrapods miało miejsce około 390 milionów lat temu. Celakanty mogą zajmować boczną gałąź linii kręgowców, blisko spokrewnioną, ale odrębną od przodka tetrapodów.,

3. Celakanty mają unikalną formę poruszania się. Charakterystyczną cechą celakantha są jego cztery mięsiste płetwy, które wystają z jego ciała jak kończyny i poruszają się naprzemiennie. Ruch naprzemiennie sparowanych płetw przypomina ruch przednich i tylnych czworonogów chodzących po lądzie.

4. Ich szczęki są szeroko otwarte. Unikalny dla każdego innego żywego zwierzęcia, celakanth ma staw wewnątrzczaszkowy, zawias w czaszce, który pozwala mu otworzyć usta bardzo szeroko, aby pochłonąć dużą zdobycz.

5., Zamiast kręgosłupa mają notochord. Coelakanty zachowują wypełniony olejem notochord, wydrążoną, ciśnieniową rurkę, która służy jako kręgosłup. U większości innych kręgowców notochord jest zastępowany przez kręgosłup w miarę rozwoju zarodka.

Zdjęcie: BrokenSphere, via Wikimedia Commons. Rozpowszechniany na licencji CC BY-SA 3.0.

6. Celakanty mają zmysł elektryczny. Celakanty mają narząd rostralny w pyskach, który jest częścią układu elektrosensorycznego., Prawdopodobnie używają elektrorecepcji, aby unikać przeszkód i wykrywać zdobycz.

7. Mają małe mózgi. Mózg celakantha zajmuje tylko 1,5% jamy czaszki. Reszta mózgu jest wypełniona tłuszczem.

8. Celakanty rodzą młode. Po bardzo długim okresie ciąży, prawdopodobnie do trzech lat, żeńskie celakanty rodzą żywe potomstwo.

9. Są nocne i spędzają dnie odpoczywając w jaskiniach. W ciągu dnia celakanty odpoczywają w jaskiniach i szczelinach., Opuszczają te dzienne miejsca spoczynku późnym popołudniem o tej samej porze, aby żerować, głównie na rybach i głowonogach. Celakanty są pasywnymi podajnikami dryfu, poruszającymi się letargicznie w pobliżu dna oceanu i wykorzystującymi prąd i ich elastyczne płetwy płatowe do poruszania się. Podczas nocnego karmienia mogą podróżować nawet osiem kilometrów, zanim wycofają się do jaskini przed świtem. Ponad tuzin celakantów może szukać schronienia w tej samej jaskini; nie wydają się wykazywać żadnej agresji wobec siebie.,

Zdjęcie: Alberto Fernandez Fernandez, via Wikimedia Commons. Rozpowszechniany na licencji CC BY-SA 3.0.

10. Nie smakują dobrze. Ludzie i najprawdopodobniej inne zwierzęta żywiące się rybami nie jedzą celakantów, ponieważ ich mięso zawiera duże ilości oleju, mocznika, estrów wosku i innych związków, które nadają im nieprzyjemny smak i mogą powodować choroby. Są również oślizgłe; ich łuski nie tylko wydzielają śluz, ale ich ciała wydzielają duże ilości oleju.,

Bibliografia i inne źródła:

Coelacanth (Latimeria chalumnae), Arkive. Dodano: 31 stycznia 2015 www.arkive.org/coelacanth/latimeria-chalumnae/.

Latimeria chalumnae (Coelacanth), encyklopedia życia. Dodano: 31 stycznia 2015 eol.org/pages/225251/overview.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *