autonomiczne Dominium Kanady, Konfederacja Nowej Szkocji, Nowego Brunszwiku i przyszłych prowincji Ontario i Quebec, jest oficjalnie uznane przez Wielką Brytanię wraz z uchwaleniem brytyjskiej Ustawy o Ameryce Północnej. 1 lipca będzie później znany jako Dzień Kanady.

w XIX wieku zależność kolonialna ustąpiła miejsca rosnącej autonomii dla rozwijającej się Kanady. W 1841 roku górna i dolna Kanada-znane obecnie jako Ontario i Quebec-stały się jedną prowincją na mocy aktu Unii., W 1860 roku ruch na rzecz większej Federacji kanadyjskiej wyrósł z potrzeby wspólnej obrony, pragnienia krajowego systemu kolejowego i konieczności znalezienia rozwiązania problemu konfliktu francusko-brytyjskiego. Kiedy prowincje morskie, które dążyły do zjednoczenia między sobą, zwołały konferencję w 1864 roku, uczestniczyli w niej delegaci z innych prowincji Kanady. W 1866 roku w Quebecu odbyła się kolejna konferencja, a w 1866 roku przedstawiciele Kanady udali się do Londynu, aby spotkać się z rządem brytyjskim.,

1 lipca 1867 roku, wraz z uchwaleniem British North America Act, Dominium Kanady zostało oficjalnie ustanowione jako jednostka samorządna w ramach Imperium Brytyjskiego. Dwa lata później Kanada nabyła rozległe posiadłości Kompanii Zatoki Hudsona, a w ciągu dekady prowincje Manitoba i Wyspa Księcia Edwarda dołączyły do Federacji kanadyjskiej. W 1885 roku ukończono budowę Canadian Pacific Railway, co umożliwiło masowe osiedlanie się na rozległym terytorium Kanady.

Czytaj więcej: długa, stopniowa Droga Kanady do niepodległości