Bulimia nervosa jest zaburzeniem odżywiania, które wiąże się z obawami o kształt i rozmiar ciała. W przeciwieństwie do anoreksji nervosa, bulimia nie ma podstawowej cechy głodu, ale zamiast tego charakteryzuje się cyklami binging i kompensacji. Objadanie się występuje, gdy spożywana jest nadmierna ilość jedzenia, a osoba doświadcza utraty kontroli nad jedzeniem. Aby zrekompensować objadanie się, osoby z bulimią mogą oczyścić się (wymiotować), nadmiernie ćwiczyć lub przejść bez jedzenia przez okres., Aby u kogoś zdiagnozowano bulimię, musi on wykazywać te zachowania co najmniej raz w tygodniu przez trzy miesiące.
Bulimia jest złożonym zaburzeniem psychicznym, które jest często związane z innymi problemami emocjonalnymi i postrzeganą presją przestrzegania społecznych standardów piękna. To zaburzenie jedzenia jest również związane z pewnymi cechami osobowości, takimi jak neurotyzm lub perfekcjonizm.
doświadczenie bulimii może być bardzo niepokojące dla osoby dotkniętej chorobą i ich bliskich. Co zrozumiałe, bulimia wiąże się z niższą jakością życia., Statystyki bulimii sugerują, że bulimia często może pozostać niezauważona, a osoby z tym zaburzeniem odżywiania mogą wolniej otrzymywać leczenie.
częstość występowania bulimii
w badaniu dorosłych Amerykanów częstość występowania bulimii w Stanach Zjednoczonych wynosiła 0,28%, choć uważa się, że jest znacznie wyższa w grupach wysokiego ryzyka, z wskaźnikiem tak wysokim, jak 1,6% W młodych kobiet. Bulimia jest bardziej powszechne u kobiet, z szacowanym 1-4% kobiet w Stanach Zjednoczonych, które doświadczyły zaburzenia.
bulimia
Bulimia występuje częściej w niektórych grupach., Zazwyczaj te grupy wydają się być narażone na presję lub oczekiwania dotyczące typów ciała, takich jak młode kobiety lub elity sportowców. Na przykład badania wykazały, że sportowcy, tacy jak pływacy lub gimnastycy, odczuwają większą presję związaną z wagą i wyglądem. Związane z tym niezadowolenie organizmu jest związane z objawami bulimii.,
wskaźniki bulimii mogą również różnić się w zależności od czynników demograficznych, a dowody sugerują, że bulimia jest:
- częściej w krajach zachodnich
- częściej diagnozowane u białych kobiet
- częściej u homoseksualistów niż heteroseksualnych mężczyzn
wiek wystąpienia
typowy wiek wystąpienia zaburzeń odżywiania wynosi zazwyczaj od 10 do 20 lat. Wzrost niezadowolenia ciała w latach nastoletnich może być spowodowany naturalnymi zmianami fizycznymi, które zachodzą w tym czasie, a także internalizacją społecznych standardów piękna.,
bulimia i współistniejące warunki zdrowotne
chociaż bulimia ma składnik genetyczny, niektóre z psychologicznych lub społecznych czynników ryzyka bulimii są wspólne dla innych warunków zdrowia psychicznego. Na przykład bulimia często współwystępuje z depresją i lękiem, które mogą być związane z myślami samobójczymi lub samookaleczeniem. Impulsywność odgrywa również rolę w binging i purging i może być wspólnym objawem z innymi zaburzeniami impulsowymi, takimi jak kleptomania.
Bulimia często wynika z uczucia skrajnego niezadowolenia z ciała lub niskiej samooceny., Oprócz brania udziału w cyklu binge/purge, osoby z bulimią mogą poradzić sobie z tymi uczuciami poprzez nadużywanie alkoholu lub substancji.
niezależnie od tego, czy w izolacji, czy w połączeniu z innymi zaburzeniami, ryzyko zdrowotne bulimii jest wielorakie. Z punktu widzenia zdrowia psychicznego, ludzie z bulimia wynik niższy na samopoczucie emocjonalne i funkcjonowanie społeczne. Bulimia jest związana z wieloma warunkami fizycznymi, z których kilka jest bezpośrednio związanych z zachowaniami bulimicznymi. Mogą to być wrzody, przewlekłe bóle głowy, ciężkie odwodnienie i choroby dziąseł.,
ryzyko samobójstwa w bulimii
próby samobójcze są znacznie częstsze wśród osób z bulimią niż wśród ogółu społeczeństwa. Ryzyko to może być dodatkowo zwiększone, gdy dana osoba doświadcza zarówno bulimii, jak i depresji. Tendencje samobójcze w bulimii mogą wynikać z poczucia nieadekwatności i niskiej samooceny. Myśli samobójcze mogą nie być łatwo zidentyfikowane u osób, które nie mają innych chorób współistniejących, dlatego mogą być pomijane w leczeniu bulimii.
bulimia rokowanie
bulimia nervosa rokowanie może się różnić w zależności od osoby., Średni czas trwania epizodu bulimii został zgłoszony na 6,5 roku. Chociaż droga do powrotu do zdrowia może być trudna, 5-letni wskaźnik odzysku klinicznego został zgłoszony na poziomie 55,0%.
statystyki dotyczące leczenia bulimii i odzyskiwania
istnieją różne opcje leczenia bulimii, a osoby doświadczające zaburzenia mogą wybrać jedną lub wiele opcji., Zabiegi mogą obejmować:
- psychoterapię
- poznawczo-behawioralną terapię
- strategie samopomocy
- leki, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
możliwe choroby współistniejące, takie jak depresja lub lęk, powinny być również brane pod uwagę przy opracowywaniu strategii leczenia bulimii. Jeśli ty lub ukochana osoba doświadcza objawów bulimii i współistniejących zaburzeń używania substancji, skontaktuj się z wioską odzysku już dziś, aby omówić nasze kompleksowe możliwości leczenia.
- Źródła
, „Dimensions of emotion dysregulation in Anoreksja nervosa and bulimia nervosa: a conceptual review of the empirical literature.”Clin Psychol Rev, 2015. [2010-05-19 19: 19]
Grad L. i Le Grange D. „Bulimia nervosa u młodzieży: częstość występowania i wyzwania leczenia.”Adolesc Health Med Ther, 2018. [2010-05-19 19: 19]
„Przewidywanie objawów bulimicznych: interaktywny model samooceny, perfekcjonizmu i postrzeganej wagi.”Behavior Res Ther, 2006. [2010-05-19 19: 19]
, „Systematyczny przegląd jakości życia i obciążeń ekonomicznych związanych ze zdrowiem związanych z anoreksją, bulimią i niepohamowanym odżywianiem.”Zaburzenia odżywiania i wagi-badania nad anoreksją, bulimią i otyłością, 2016. [2010-05-19 19: 19]
Udo, T. I Grilo C. M.. „Częstość występowania i korelacje zaburzeń jedzenia zdefiniowanych przez DSM-5 w reprezentatywnej na poziomie krajowym próbie dorosłych w USA.”Biol Psychiatria, 2018. [2010-05-19 19: 19]
Smink, F. R. E., et al.. „Epidemiologia zaburzeń odżywiania: częstość występowania, częstość występowania i śmiertelność.”Currently Rep, 2012. [2010-05-19 19: 19],
Bodell L. P. i in.. „Niezależne od współwystępowania ryzyko samobójstwa wzrasta z bulimią nervosa, ale nie z anoreksją nervosa.”J Psychiatr Res, 2013. [2010-05-19 19: 19]
Martinsen, M. and Sundgot-Borgen, J. ” wyższa częstość zaburzeń jedzenia wśród nastolatków elity sportowców niż kontroli.”Medycyna & Nauka w sporcie & ćwiczenia, 2012. [2010-05-19 19: 19]
„Psychospołeczne korelacje objawów bulimicznych wśród kobiet i gimnastyczek i pływaków/nurków.,”J Sport 2011 [2010-05-19 19: 19]
„Rozumienie zaburzeń jedzenia: Integracja Kultury, psychologii i biologii.” 2010. [2010-05-19 19: 19]
Weissman, R. S. I Bulik, C. „czynniki ryzyka zaburzeń jedzenia.”Amerykański Psycholog Z 2007 Roku. [2010-05-19 19: 19]
„Występowanie, częstość występowania i naturalny przebieg anoreksji i bulimii nervosa wśród młodzieży i młodych dorosłych.”Europejskie dziecko & [2010-05-19 19: 19]
Zapolski T. C. i in., „Borderline zaburzenia osobowości, Bulimia Nervosa, antyspołeczne zaburzenia osobowości, ADHD, stosowanie substancji: wspólne wątki, wspólne potrzeby leczenia i charakter impulsywności.”Indep Prat. 2010. [2010-05-19 19: 19]
„Częstość występowania i korelaty binge eating disorder w World Health Organization World Mental Health Surveys.”Biol Psychiatria, 2013. [2010-05-19 19: 19]
Klinika Mayo. „Bulimia nervosa.”10 maja 2018. [2010-05-19 19: 19] https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/bulimia/symptoms-causes/syc-20353615
, „Niezależne od współwystępowania ryzyko samobójstwa wzrasta z bulimią nervosa, ale nie z anoreksją nervosa.”J2013 [2010-05-19 19: 19]
Pisecki E. M. i in. „Depresja i cechy osobowości związane z Dysregulacją emocji: korelacje prób samobójczych u kobiet z bulimią nerwową.”Eur Eat Disord Rev, 2015. [2010-05-19 19: 19]
„Częstość występowania i wyniki bulimia nervosa: ogólnopolskie badanie populacyjne.”Psychol Med, 2009. [2010-05-19 19: 19]
Herpertz S. i wsp. „Diagnostyka i leczenie zaburzeń odżywiania.,”Dtsch Arztebl Int, 2011. [2010-05-19 19: 19]
Medical Disclaimer: The Recovery Village ma na celu poprawę jakości życia osób zmagających się z używaniem substancji lub zaburzeniami zdrowia psychicznego z zawartością opartą na faktach na temat natury behawioralnych warunków zdrowotnych, możliwości leczenia i związanych z nimi wyników. Publikujemy materiały, które są badane, cytowane, edytowane i recenzowane przez licencjonowanych lekarzy. Podane przez nas informacje nie mają na celu zastąpienia profesjonalnej porady medycznej, diagnozy lub leczenia., Nie należy go stosować zamiast porady lekarza lub innego wykwalifikowanego świadczeniodawcy.