Cmentarz Narodowy w Arlington to święte miejsce spoczynku amerykańskich poległych podczas wojny. Jest również domem dla pomnika Konfederatów z fryzem przedstawiającym „mammy” – stereotyp czarnej kobiety lojalnej białej rodzinie – i Afroamerykanina w mundurze Konfederatów.

„Ale tak nie jest., W rzeczywistości nikt nie był zdezorientowany podczas poświęcenia, że w rzeczywistości był to sługa ciała.”

innymi słowy zniewolony człowiek.

amerykańska wojna secesyjna nigdy nie obfitowała w mity, ale Levin opisuje czarnych Konfederatów jako „najbardziej wytrwałych”. Setki artykułów, organizacji i stron internetowych przepisują historię, twierdząc, że od 500 do 100 000 wolnych i zniewolonych Afroamerykanów zgłosiło się jako żołnierze w armii walczącej o utrzymanie niewolnictwa.

to, że jest sprzeczne z intuicją, nie czyni go prawdą., W związku z wyborami Donalda Trumpa i protestem białych nacjonalistów w Charlottesville w Wirginii, gdzie nadal stoi pomnik konfederackiego generała Roberta E Lee, kwestia ta rozbrzmiewa poza salami akademickimi.

Levin, historyk, pedagog i autor bloga civil war memory, pisze na ten temat od 2008 roku.

„jedną z rzeczy, które mnie fascynują, jest stopień, w jakim Amerykanie nadal zmagają się z podstawowymi kwestiami wojny secesyjnej i odbudowy, a to jest niewolnictwo i kwestia rasy”, mówi przez telefon z Bostonu.,

„jest to, jak mi się wydaje, idealne studium przypadku, dzięki któremu można prześledzić tę pamięć o wojnie, niezależnie od tego, czy chodzi o wymazanie niewolnictwa z krajobrazu pamięci, czy o mitologizowanie, co moim zdaniem narracja czarnych Konfederatów, przynajmniej w ostatnich kilku dekadach, jest naprawdę doskonałym przykładem.”

nowa książka Levina, Searching for Black Confederates: the Civil War ' s Most Persistent mit, twierdzi, że niewolnictwo było centralnym elementem działań wojennych południa., Czerpiąc z badań, w tym listów, wpisów do pamiętników i artykułów prasowych, obala pogląd, że Konfederacja od początku wojny przyjmowała czarnych jako żołnierzy.

Po wybuchu wojny w 1861 roku tysiące zniewolonych mężczyzn zostało zmuszonych do towarzyszenia swoim panom w armii jako niewolnicy lub niewolnicy obozowi.,

„to absolutnie ważne, aby myśleć o tych zniewolonych mężczyznach jako o kamieniu węgielnym lub fundamencie każdej armii konfederackiej, ponieważ to ich obecność, to role, które odgrywają, sprawiają, że Biwakowanie, maszerowanie i prowadzenie bitew jest nawet możliwe”, mówi Levin.

życie w obozach może być ciężkie. Levin ” znalazł kilka przypadków, w których kary są brutalne. Jeden z oficerów Konfederatów napisał do żony, że wyciąga niewolnika z obozu i kładzie na 400 batach., Rodzaje kar, które można znaleźć w domu na plantacji, można znaleźć wszystkie te obecne w armii.

„mogło być nawet podwyższone, bo trzeba pamiętać, że większość z tych mężczyzn, którzy przywożą niewolników obozowych, to oficerowie, więc muszą stale demonstrować swoją rangę.”

Po zakończeniu wojny wyzwoleni zostali zniewoleni Afroamerykanie służący w armii Konfederacji. Ale pod koniec XIX wieku zaczęli odgrywać centralną rolę w przegranej sprawie, narracja białych południowców rozwinęła się jako sposób na racjonalizację i romantyzację porażki.,

Levin wyjaśnia: „twierdzą, że wojna nigdy nie była o niewolnictwo, że ich sprawa pozostała po prostu, mimo że zostali pokonani. Centralnym punktem przegranej sprawy było to, że wierzyli i utrzymywali, że ich Zniewoleni ludzie pozostają lojalni wobec nich i Konfederacji do samego końca.,

„tak więc, kiedy nadszedł czas, na przykład, dla weteranów Konfederacji, aby zacząć spotykać się na dużych zgromadzeniach zjazdowych, nie było niczym niezwykłym dla tych byłych niewolników obozowych, aby uczestniczyć również. Mają wiele powodów do uczestnictwa: podejrzewam, że niektórzy z nich są w stanie zarobić trochę pieniędzy, bawiąc te duże białe tłumy. Niektórzy z nich, być może, chcieli utrzymać stare więzi ze swoimi właścicielami lub ludźmi w swoich jednostkach, którzy są teraz liderami w swoich społecznościach, a więc jest to sposób na utrzymanie własnego statusu w domu.,

„ale dla białych południowców i byłych Konfederatów ci byli niewolnicy obozowi są ogromnie ważni symbolicznie, ponieważ symbolizują rasowe status quo okresu antebellum.

„są to mężczyźni, których teraz można wskazać jako modele właściwego zachowania dla Afroamerykanów w czasach Jima Crowa, więc w czasie, gdy jest wiele niepokojów rasowych na całym południu i jest nowe pokolenie Afroamerykanów, którzy naciskają na równe prawa, biali południowcy mogą wskazać na tych starszych mężczyzn i powiedzieć:” tak powinieneś się zachowywać.,””

fotografie pomogły podsycić fałszywą narrację. Najważniejsze, zrobione w 1861 roku, przedstawia sierżanta Andrew Chandlera z 44 Pułku Piechoty Missisipi siedzącego obok Silasa Chandlera, rodzinnego niewolnika. Obaj są w mundurze, trzymając pistolety, noże i strzelbę. Interpretowano ją jako obraz braterstwa. Levin dostrzega jednak relację Pan-niewolnik.

rozprzestrzenianie się mitu szło również w parze z wznoszeniem konfederackich pomników i posągów, z których niektóre zostały zburzone. Levin, który nauczał w Charlottesville przez 11 lat, mówi: „zapewnia narrację dla tych zabytków, zwłaszcza zabytków, które wyraźnie lub konkretnie odnoszą się do roli Afroamerykanów podczas wojny. Powstało wiele pomników upamiętniających byłych niewolników obozowych.”

często cytowana obserwacja Williama Faulknera: „przeszłość nigdy nie jest martwa., To nawet nie przeszłość”, mógł być napisany we krwi wojny secesyjnej, która nadal plami Amerykę. W zeszłym miesiącu Trump, który został dopingowany przez białych suprematów, napisał na Twitterze ostrzeżenie o „złamaniu przypominającym wojnę domową”, jeśli zostanie odwołany i usunięty z urzędu.

wśród gwiazd tego, co Levin nazywa konfederackim ruchem Dziedzictwa, jest HK Edgerton, Afroamerykanin, który maszeruje w mundurze konfederatów i macha flagą Konfederacji na zebraniach synów konfederackich weteranów., Według Levina Edgerton wyraził chęć zapamiętania czasów, w których relacje między rasami były mniej podziałów.

jest żywym dowodem na to, że mit czarnych Konfederatów trwa, zwłaszcza wśród białych konserwatystów.

Tak więc, jeśli nie chcesz radzić sobie z rasizmem dzisiaj i białej supremacji dzisiaj, to, co robisz, to obejmujesz historyczną narrację, która minimalizuje ją w przeszłości. To daje wam przykrywkę i wzmacnia wasze własne spojrzenie na teraźniejszość.,”

ci, którzy szukają dalszego wzmocnienia, znajdą go na Cmentarzu w Arlington, pod rezydencją Lee, w przedstawieniu” mammy ” zabierającej dziecko od południowego żołnierza na pomniku poświęconym w 1914 roku przez Zjednoczone córki Konfederacji.

„każdego lata przyprowadzam tam nauczycieli i wszyscy są przerażeni” – mówi Levin. „Każdy, kto tam idzie, pyta:” Co to tu robi?!,'”

• Share on Facebook
• Share on Twitter
• Share on email
• Share on LinkedIn
• Share on Pinterest
• Share on WhatsApp
• Share on Messenger