przepisy

BCRA zaatakował te luki w kilka sposobów. Po pierwsze, podniósł kwoty dozwolonych, zgodnych z prawem” twardych pieniędzy ” składek od osób fizycznych z 1000 dolarów na kandydata na wybory, gdzie pozostał od 1974 roku, do 2000 dolarów na kandydata na wybory (prawybory i wybory powszechne były liczone oddzielnie, więc 4000 dolarów na cykl wyborczy był dozwolony)i przewidziane dla przyszłych korekt zgodnie z inflacją. , Zwiększyła również limity FECA na łączne składki (na cykl wyborczy) przez osoby indywidualne do wielu kandydatów i komitetów partyjnych.

Po Drugie, BCRA zapewniła, z ograniczonymi wyjątkami, że kandydaci federalni, partie, urzędnicy i ich agenci nie mogą zabiegać, otrzymywać ani kierować miękkich pieniędzy do innej osoby lub organizacji, ani zbierać ani wydawać żadnych pieniędzy nieobjętych limitami FECA. Przepis ten miał uniemożliwić partiom Narodowym zbieranie pieniędzy, a następnie kierowanie ich do innych, aby uniknąć ograniczeń federalnych., W związku z tym stronom zabroniono przekazywania środków na rzecz tzw. zwolnionych z podatku grup „527”, nazwanych na podstawie przepisu Kodeksu Skarbowego. Ponadto wszelkie fundusze wydane na „federalną działalność wyborczą”, jak określono w BCRA, musiały być gromadzone zgodnie z limitami FECA., Federalna działalność Wyborcza obejmuje wszelkie działania w ciągu 120 dni od wyborów, w których kandydat federalny jest na karcie do głosowania, w tym działania get-out-the-vote, ogólne działania kampanii i komunikacji publicznej, które odnoszą się do wyraźnie zidentyfikowanego kandydata federalnego i które popierają lub sprzeciwiają się kandydatowi na urząd. Nowa zasada odwróciła dawną praktykę zezwalania partiom na przydzielanie ogólnych wydatków między twardymi i miękkimi pieniędzmi w zależności od liczby kandydatów stanowych w porównaniu z kandydatami federalnymi w głosowaniu., Teraz, gdyby kandydat federalny byl na glosowaniu, wszystkie pieniadze wydane na tego kandydata (z tylko kilkoma wyjatkami) musialyby byc twarde pieniadze zebrane zgodnie z limitami FECA.

Po Trzecie, BCRA zakazała” komunikacji wyborczej ” (reklam politycznych) przez korporacje i związki zawodowe w celu powstrzymania praktyki korporacyjnej i związkowej emisji reklam, które miały wpłynąć na wybory federalne, ale zatrzymały się bez wyraźnego poparcia—tj.,, nakłaniając publiczność do głosowania za lub przeciw konkretnemu kandydatowi federalnemu. Reklamy spełniały definicję „komunikacji wyborczej” w BCRA, Jeśli (1) odnosiły się do wyraźnie zidentyfikowanego kandydata federalnego, (2) zostały wykonane w ciągu 60 dni od wyborów powszechnych lub 30 dni od wyborów podstawowych, oraz (3) były skierowane do elektoratu kandydata federalnego (z wyjątkiem kandydatów na prezydenta i wiceprezydenta, dla których cały kraj jest elektorat).