wpływ na amerykańską dyplomację

Marshall rozpoczął karierę dyplomatyczną jako jeden z trzech wysłanników wyznaczonych przez prezydenta Adamsa do negocjacji z francuskim ministrem spraw zagranicznych Talleyrandem w 1797 roku. Misja zakończyła się niepowodzeniem, co doprowadziło do afery XYZ i Quasi-wojny z Francją. Mimo to postępowanie Marshalla i doniesienie o skandalu zamieniły dyplomatyczną porażkę w osobisty triumf, gdy jego reputacja wzrosła w domu.,

jako sekretarz stanu Marshall był mniej stronniczy i bardziej lojalny wobec prezydenta Adamsa niż Pickering. Adams powierzył Marshallowi znaczną władzę w sprawach zagranicznych, szczególnie po tym, jak Adams opuścił nowo utworzoną stolicę kraju w Waszyngtonie na ośmiomiesięczny pobyt w Massachusetts. Uznanie Marshalla Dla Adamsa dodatkowo definiowało stanowisko Sekretarza Stanu jako politycznego podwładnego prezydenta, a nie niezależnego urzędu, który Pickering wyobrażał sobie.,

Rozstał się z innymi Federalistami, takimi jak Alexander Hamilton, i wspierał ciągłe starania o negocjacje z Francją po upokarzającej aferze XYZ. Poparł Konwencję z 1800 roku pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Francją, która ostatecznie zakończyła nierozstrzygniętą wojnę morską między oboma krajami. W kontaktach z Wielką Brytanią Marshall protestował przeciwko bezprawnemu przejęciu przez Brytyjską Marynarkę Wojenną amerykańskiej żeglugi i impresjonizmowi Stanów Zjednoczonych., marynarza, a także tolerancję sądów Brytyjskich na piractwo przeciwko amerykańskim statkom handlowym. Uznając ograniczenia amerykańskiej marynarki wojennej, Marshall żałośnie zatwierdził bieżące płatności dla piratów barbarzyńskich, którzy kontynuowali naloty na amerykańskie statki handlowe. Doświadczył także frustracji podczas negocjacji z Hiszpanami, którzy zlekceważyli Amerykańskie prawa neutralności i protestowali przeciwko amerykańskiemu poparciu antykolonialnych powstań w hiszpańskiej Ameryce.