scenariusz Big Crunch zakładał, że gęstość materii w całym wszechświecie jest na tyle wysoka, że przyciąganie grawitacyjne przezwycięży ekspansję, która rozpoczęła się wraz z Wielkim Wybuchem. Kosmologia FLRW może przewidzieć, czy ekspansja ostatecznie zatrzyma się na podstawie średniej gęstości energii, parametru Hubble ' a i stałej kosmologicznej. Jeśli ekspansja metryczna zatrzyma się, wtedy kurczenie nieuchronnie nastąpi, przyspieszając w miarę upływu czasu i kończąc wszechświat w rodzaju grawitacyjnego zapadania się.,

bardziej szczegółowa teoria o nazwie „Big Bounce” proponuje, że wszechświat mógłby zapaść się do stanu, w którym się rozpoczął, a następnie zainicjować kolejny wielki wybuch, więc w ten sposób wszechświat będzie trwał wiecznie, ale przejdzie przez fazy ekspansji (Big Bang) i kurczenia (Big Crunch).

eksperymentalne dowody z późnych lat 90. i wczesnych lat 2000. (mianowicie obserwacja odległych supernowych jako standardowych świec i dobrze rozwiązane odwzorowanie kosmicznego mikrofalowego tła) doprowadziły do wniosku, że ekspansja wszechświata nie jest spowolniona przez grawitację, ale zamiast tego przyspiesza., W 2011 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki przyznano badaczom, którzy przyczynili się do dokonania tego odkrycia.

fizyk Roger Penrose rozwinął ogólną teorię względności, zwaną konformiczną kosmologią cykliczną, w której wszechświat rozszerza się, dopóki cała materia nie rozpadnie się i nie zostanie zamieniona w światło. Ponieważ nic we wszechświecie nie byłoby związane ze skalą czasu lub odległości, staje się ona identyczna z Wielkim Wybuchem (co skutkuje rodzajem Wielkiego Wybuchu, który staje się następnym Wielkim Wybuchem, rozpoczynając w ten sposób następny cykl)., Penrose i Gurzadyan zasugerowali, że podpisy conformal cyclic cosmology mogą być potencjalnie Znalezione w kosmicznym mikrofalowym tle; do 2020 roku nie zostały one wykryte.