Keynes And The New Deal

Kiedy Keynes opublikował swoją książkę w 1936 roku, New Deal działał w USA liczne rządowe programy zatrudnienia, takie jak Works Progress Administration (WPA) zatrudniał pracowników do budowy budynków rządowych, dróg i innych projektów publicznych. Celem WPA i podobnych programów New Deal była ulga dla bezrobotnych. Nowi dealerzy nie zaprojektowali tych programów, aby zwiększyć „efektywny popyt”, jak chciał Keynes.

, rząd federalny musiał pożyczyć miliardy dolarów na swoje programy zatrudnienia, aby ustabilizować „efektywny popyt” i wprowadzić USA na drogę do ożywienia. Ale nowy układ pożyczył i wydał znacznie mniej. Rząd podniósł nawet podatki, co dodatkowo sparaliżowało popyt konsumentów i inwestorów. Do 1936 roku stopa bezrobocia była niższa, ale nadal ponad 15 procent.

w 1937 roku prezydent Roosevelt Ostro skręcił i postanowił zrównoważyć budżet. Zakończył finansowanie programu pracy, ograniczył inne wydatki rządowe i podniósł podatki., Ponadto Rezerwa Federalna ograniczyła podaż pieniądza w celu ograniczenia ponownej spekulacji na giełdzie.

te polityki fiskalne i monetarne byly dokladnym przeciwieństwem tego, co doradzal Keynes. W rezultacie „efektywny popyt”, zdaniem Keynesa, miał kolejny hit w USA produkcja przemysłowa spadła, inwestycje biznesowe spadły, wydatki konsumenckie spadły, a bezrobocie wzrosło do 20 procent w 1938 roku. Niektórzy nazywali to ” drugą depresją.”

następnie odbyła się debata wśród doradców ekonomicznych Roosevelta. Jedna grupa chciała wydać mniej i zrównoważyć budżet., Druga grupa uzgodniła z Keynesem, że rząd musi pożyczyć i wydać więcej, aby wzmocnić ” skuteczny popyt.”

Jednak do 1940 roku wojna w Europie i Azji miała własny wpływ na „skuteczny popyt” w amerykańskich fabrykach zaczęła przekształcać się w produkcję broni. W marcu 1941 roku ustawa Lend-Lease Act zezwalała na produkcję i transport materiałów obronnych do Wielkiej Brytanii i innych krajów walczących z Niemcami i Japonią.

Kiedy USA przystąpiły do ii Wojny Światowej w grudniu 1941 roku, wydatki wojenne ogromnie wzrosły., Wydatki deficytowe wzrosły do 50 miliardów dolarów rocznie w latach 1943-1945. Było to znacznie powyżej rocznego deficytu budżetowego w 1930 roku. tymczasem bezrobocie skurczyło się do 1 proc.

the Fate of Keynes Economics

Po zakończeniu wojny, Keynes wziął wiodącą rolę w negocjowaniu międzynarodowego porozumienia, aby zapobiec powtórzeniu się upadku gospodarczego, który nastąpił po I Wojnie Światowej.w lipcu 1944 roku, 40 Narodów podpisało porozumienie z Bretton Woods. Umowa ta, opracowana głównie przez USA.,, ustanowił stabilny system wymiany walut, otworzył wolny handel i udzielał pożyczek biednym krajom w celu rozwoju ich gospodarek.

w 1945 roku Keynes wynegocjował umowę z USA, aby uregulować należności Wielkiej Brytanii za program Lend-Lease i zapewnić pomoc powojenną. Keynes miał nadzieję na 6 miliardów dolarów ” dar ” od USA w uznaniu heroicznego wysiłku wojennego Wielkiej Brytanii. Musiał jednak spłacić pożyczkę w wysokości 3,75 miliarda dolarów z 2-procentowym oprocentowaniem.

Nigdy nie doczekał ” rewolucji keynesowskiej.,”Przez dwie dekady po wojnie prawie wszyscy ekonomiści byli Keynesianami. Większość popierała wydatki na deficyt publiczny w złych czasach i nadwyżki rządowe w dobrych czasach.

warunki ekonomiczne

Bank Centralny specjalny bank prowadzony przez rząd, np. Rezerwę Federalną Stanów Zjednoczonych, który ustala politykę pieniężną.

polityka pieniężna bank Centralny polityka pieniężna zwiększa lub zmniejsza podaż pieniądza, aby spróbować kontrolować inflację i uniknąć depresji., Banki centralne ustalają pewne stopy procentowe, które ostatecznie wpływają na przedsiębiorstwa i konsumentów, czyniąc pożyczanie pieniędzy mniej lub bardziej kosztownymi.

polityka fiskalna Polityka wydatków, pożyczek i podatków przyjęta przez rząd.

efektywny popyt-termin określający rzeczywiste wydatki konsumentów na towary i usługi oraz wydatki inwestorów na dobra inwestycyjne, takie jak komputery do prowadzenia działalności gospodarczej.

w latach 70.gwałtowny wzrost cen ropy doprowadził do niebezpiecznego połączenia wysokiej inflacji i bezrobocia. Ekonomia keynesowska nie zdawała się mieć zastosowania do tej sytuacji., Milton Friedman, ekonomista Uniwersytetu w Chicago, poprowadził odrodzenie ekonomii wolnorynkowej. Friedman podkreślał mniejsze wydatki rządowe, niewielką regulację prywatnych przedsiębiorstw i niższe podatki.

kapitalizm wolnorynkowy wystartował w USA po 1980 roku. Ekonomiści wolnorynkowi twierdzili, że system rynku przedsiębiorstw prywatnych jest samoregulujący i wymaga niewielkiego nadzoru rządowego. Banki, firmy inwestycyjne i inne instytucje finansowe zostały zdegradowane. Ekonomiści coraz częściej polegali na matematycznych programach komputerowych do przewidywania ryzyka inwestycyjnego.

w 2008 roku wszystko się rozpadło., Wartość nieruchomości drastycznie spadła, wywołując ogromne straty w instytucjach bankowych i finansowych oraz destabilizując rynek akcji. Przedsiębiorstwa wraz z rządami państwowymi i samorządowymi obniżają płace i zwalniają pracowników. Bezrobocie wzrosło do ponad 10 proc. Miliony właścicieli domów nie mógł sobie pozwolić ich płatności hipotecznych, co doprowadziło do wzrostu foreclosures i dalsze obniżone ceny nieruchomości. W powtarzającym się cyklu instytucje finansowe, które zainwestowały dużo w kredyty hipoteczne, nadal ponosiły znaczne straty.,

w obliczu tej niepewności finansowej ludzie znacznie ograniczyli wydatki i inwestycje („efektywny popyt”). Wielu gromadziło gotówkę na niskooprocentowanych kontach oszczędnościowych i kupowało złoto, co dodatkowo zmniejszało popyt. Kolejny wielki kryzys wydawał się Bliski.

administracja Busha i Obamy uratowała banki, inne instytucje finansowe i firmy motoryzacyjne z miliardami dolarów w pożyczkach. Kongres uchwalił 787 miliardów dolarów rządowych wydatków programu stymulowania gospodarki. Keynezyjscy ekonomiści stwierdzili, że to za mało., Ekonomiści wolnorynkowi twierdzili, że było to zbyt wiele i spowodowałoby dalsze szkody, zwiększając dług narodowy, inflację i podatki. Do końca 2009 roku perspektywy dla amerykańskiej gospodarki były co najwyżej niepewne.

do dyskusji i pisania

1. Jakie są podobieństwa i różnice między Wielkim Kryzysem lat 30. a Wielką Recesją dzisiaj?

2. Według Keynesa, czym jest „paradoks oszczędności”? Myślisz, że to prawda? Wyjaśnij.

3. Jaki był „wielki pomysł” Keynesa? Myślisz, że to było właściwe lekarstwo na zakończenie Wielkiego Kryzysu? Dlaczego?, Czy uważasz, że jest to właściwe lekarstwo na zakończenie Wielkiej Recesji? Dlaczego?

do dalszej lektury

Skidelsky Robert. John Maynard Keynes, 1883-1946: Ekonomista, Filozof, Mąż Stanu. [2009-11-23 19: 53]

Skousen, Mark. Wielka Trójka w ekonomii: Adam Smith, Karl Marx i John Maynard Keynes. Armonk, N. Y.: M. E. Sharpe, 2007.

A C T I V I T Y

Praca, Praca, Praca

do końca 2009 r.w Wielkiej Recesji w USA utracono 8 milionów miejsc pracy. Ekonomiści przewidują powolne ożywienie zatrudnienia., Skłoniło to do zaproponowania wielu propozycji stworzenia większej liczby miejsc pracy. Utworzyć małe grupy w celu omówienia propozycji wymienionych poniżej. Każda grupa powinna wybrać trzy propozycje, uszeregować je według znaczenia, a następnie bronić najwyżej sklasyfikowanej przed resztą klasy.

propozycje utworzenia większej liczby miejsc pracy

1. Przyznaj federalną pomoc stanom, aby zapobiec zwolnieniom nauczycieli, policji i innych pracowników państwowych i lokalnych.

2. Przyznaj pomoc federalną państwom w celu sfinansowania budowy autostrad, mostów i innych projektów transportowych.

3., Przyznaj federalną pomoc stanom, aby szkoły, biblioteki i inne budynki publiczne były bardziej energooszczędne.

4. Stwórz rządowy program zatrudnienia, aby zatrudniać bezrobotnych pracowników do projektów publicznych, tak jak zrobiła to administracja postępu prac (WPA) podczas Wielkiego Kryzysu.

5. Zapewnij ulgę podatkową firmom zatrudniającym nowych pracowników.

6. Zapewnij ulgę podatkową tym, którzy kupują nowo wybudowany dom.

7. Zapewnij ulgę podatkową właścicielom domów, którzy instalują energooszczędne okna i drzwi lub ogrzewanie słoneczne.

8. Obniż podatki dla małych, dużych lub wszystkich firm.,

9. Obniżyć podatki dla osób fizycznych.

10. Zmniejszenie wydatków rządowych i zmniejszenie długu narodowego.

grupy mogą również opracowywać własne propozycje.