cel pracy: Celem pracy była ocena różnic w prezentacji klinicznej, wzorze serologicznym i aktywności chorobowej pomiędzy młodocianymi i dorosłymi chorymi na toczeń rumieniowaty układowy (SLE). Pacjenci i metody: 160 egipskich pacjentów SLE (80 dorosłych i 80 młodych)., Dokumentacja pacjentów została poddana przeglądowi w celu przeprowadzenia oceny klinicznej i laboratoryjnej w trakcie prezentacji. Aktywność choroby w momencie jej wystąpienia oceniano na podstawie wskaźnika aktywności choroby SLE (SLEDAI). Wyniki: średni wiek dorosłych pacjentów wynosił 29,9 ± 7,2 roku, a młodocianych (12,8 ± 2,1 roku). Stosunek kobiet do mężczyzn u dorosłych wynosił 10:1, podczas gdy u dzieci SLE wynosił 39: 1. Najczęstszą prezentacją kliniczną wśród dorosłych pacjentów z SLE była wysypka malarna (75%), a następnie objawy stawowe (62,5%), natomiast u osobników młodocianych najczęściej występowało zapalenie nerek (78,8%), a następnie objawy stawowe (71,2%)., U pacjentów z młodocianymi zaburzeniami neuropsychiatrycznymi (p = 0, 015) i hematologicznymi (p < 0, 001) w momencie wystąpienia choroby oraz toczniowym zapaleniem nerek (72, 5%) w porównaniu z osobami dorosłymi (36, 2%) (p < 0, 001) w pierwszym roku leczenia. SLE u młodych pacjentów wykazywało większą częstość występowania białkomoczu (p < 0, 001), krwiomoczu (p = 0, 02) i aktywnych osadów moczowych (p = 0, 016). Rozrostowe zapalenie nerek było najczęstszą postacią zarówno wśród młodych, jak i dorosłych., Dodatni wynik i miana przeciwciał antykardiolipinowych i przeciwzakrzepowych tocznia były znacząco wyższe u młodych pacjentów z SLE. U młodzieńczych pacjentów z SLE stwierdzono znamiennie wyższy poziom SLEDAI w porównaniu z dorosłymi, p < 0, 001. Wnioski: pacjenci z SLE u młodzieży różnią się od dorosłych SLE częstszym znaczeniem narządów i znacznie większą aktywnością serologiczną. U młodych pacjentów z SLE konieczna jest wcześniejsza i bardziej dokładna ocena ze ścisłym planem postępowania i obserwacją.