Indira Nehru Gandhi była złożoną kobietą, której przywództwo w Indiach ma reperkusje do dziś. W dniu 24 stycznia 1966 roku została zaprzysiężona jako pierwsza kobieta premier tego kraju; na cześć tej rocznicy, oto siedem fascynujących faktów o jej niesamowitym życiu.

jej życie wiązało się z Polityką od najmłodszych lat

niemal od momentu narodzin w 1917 roku, życie Indiry Nehru było przesiąknięte Polityką., Jej ojciec, Jawaharlal Nehru, był przywódcą w walce o niepodległość Indii od rządów brytyjskich, więc było naturalne, że Indira stała się zwolenniczką tej walki.

jedną z taktyk indyjskiego ruchu nacjonalistycznego było odrzucanie zagranicznych — zwłaszcza brytyjskich — produktów. W młodym wieku Indira była świadkiem ogniska z zagranicznymi towarami. Później 5-latka zdecydowała się spalić własną ukochaną lalkę, ponieważ zabawka została wyprodukowana w Anglii.

Kiedy miała 12 lat, Indira odegrała jeszcze większą rolę w walce Indii o samostanowienie przez wiodące dzieci w Vanar Sena (nazwa oznacza Brygadę małp; została zainspirowana przez armię małp, która pomogła Lordowi Rama w epickiej Ramayanie)., Grupa rozrosła się do 60 000 młodych rewolucjonistów, którzy adresowali koperty, robili flagi, przekazywali wiadomości i wywieszali zawiadomienia o demonstracjach. Było to ryzykowne przedsięwzięcie, ale Indira chętnie uczestniczyła w ruchu niepodległościowym.

jej małżeństwo nie cieszyło się powszechnym poparciem

ojciec Indiry był bliskim współpracownikiem Mahatmy Gandhiego., Jednak fakt, że Indira skończyła z tym samym nazwiskiem, co kultowy Indyjski przywódca, nie był spowodowany związkiem z Mahatmą; zamiast tego, Indira stała się Indirą Gandhi po ślubie z Feroze Gandhi (który nie był spokrewniony z Mahatmą). I pomimo faktu, że Indira i Feroze byli zakochani, ich ślub był ślubem, który niewielu ludzi w Indiach popierało.

Feroze, uczestnik walk o niepodległość, był Parsi, podczas gdy Indira była hinduską, a w tym czasie małżeństwa mieszane były nietypowe. To było również poza normą, aby nie mieć zaaranżowanego małżeństwa., W rzeczywistości, było takie publiczne oburzenie przeciwko meczowi, że Mahatma Gandhi musiał zaoferować publiczne oświadczenie poparcia, które zawierało prośbę: „wzywam pisarzy obraźliwych listów, aby przelali swój gniew i pobłogosław nadchodzące małżeństwo.”

Indira i Feroze wzięli ślub w 1942 roku. Niestety, choć para miała razem dwóch synów, małżeństwo nie było wielkim sukcesem. Feroze utrzymywał pozamałżeńskie kontakty, podczas gdy większość czasu Indira spędzała z ojcem po tym, jak został premierem Indii w 1947 roku. Małżeństwo zakończyło się śmiercią Feroze ' a w 1960 roku.,

kryzys uchodźczy wywarł na niej presję

w 1971 roku Indira stanęła w obliczu kryzysu, gdy wojska z Zachodniego Pakistanu wkroczyły do bengalskiego Pakistanu Wschodniego, aby zmiażdżyć jej ruch niepodległościowy. Wypowiedziała się przeciwko przerażającej przemocy 31 marca, ale surowe traktowanie trwało nadal i miliony uchodźców zaczęły napływać do sąsiednich Indii.

opieka nad tymi uchodźcami rozciągała zasoby Indii; napięcia narastały również dlatego, że Indie oferowały wsparcie Bojownikom o niepodległość., Sytuację jeszcze bardziej skomplikowały względy geopolityczne – prezydent Richard Nixon chciał, aby Stany Zjednoczone stanęły po stronie Pakistanu, a Chiny uzbrajały Pakistan, podczas gdy Indie podpisały „traktat o pokoju, przyjaźni i współpracy” ze Związkiem Radzieckim. Sytuacja nie poprawiła się, gdy Indira odwiedziła Stany Zjednoczone w listopadzie — nagrania z urzędu owalnego z tego czasu ujawniły, że Nixon powiedział Henry ' emu Kissingerowi, że premier jest „starą wiedźmą”.,”

wojna rozpoczęła się, gdy Pakistańskie Siły Powietrzne zbombardowały indyjskie bazy 3 grudnia; Indira uznała niepodległość Bangladeszu (dawniej Pakistanu Wschodniego) 6 grudnia. 9 grudnia Nixon polecił amerykańskiej flocie skierować się na wody indyjskie — lecz 16 grudnia Pakistan skapitulował.,

zakończenie wojny było triumfem dla Indii i Indiry (i oczywiście dla Bangladeszu). Po zakończeniu konfliktu, Indira oświadczyła w wywiadzie: „nie jestem osobą, która powinna być pod presją-przez nikogo lub jakikolwiek naród.”

miliony zostały wysterylizowane, gdy ogłosiła stan wyjątkowy

w czerwcu 1975 roku Indira została uznana winną nadużyć wyborczych. Kiedy rywale zaczęli opowiadać się za jej usunięciem ze stanowiska premiera, zdecydowała się ogłosić stan wyjątkowy., Rządy Nadzwyczajne byłyby ciemnym momentem dla indyjskiej demokracji, z oponentami uwięzionymi i ograniczonymi swobodami Prasy. Być może najbardziej szokujące, miliony ludzi zostały wysterylizowane-niektórzy wbrew ich woli-w tym okresie.

w tym czasie kontrola populacji była postrzegana jako konieczna, aby Indie prosperowały (faworyzowany syn i powiernik Indiry, Sanjay, szczególnie skupił się na zmniejszeniu wskaźnika urodzeń). W czasie stanu wyjątkowego rząd skierował swoją energię na sterylizację, skupiając się na prostszej procedurze wazektomii., Aby zachęcić mężczyzn do poddania się operacji, zaproponowano zachęty, takie jak olej do gotowania i gotówka.

następnie pracownicy rządowi zaczęli być zobowiązani do spełnienia kwot sterylizacji, aby otrzymać zapłatę. Pojawiły się doniesienia, że na chłopcach wykonano wazektomię, a mężczyzn aresztowano, a następnie wysłano do sterylizacji. Niektórzy zaczęli spać na polach, aby uniknąć sterylizacji. Według artykułu z 1977 r. w czasopiśmie TIME, między kwietniem 1976 r. a styczniem 1977 r. wysterylizowano 7,8 mln (początkowy cel wynosił 4,3 mln).,

na początku 1977 roku Indira wezwała do przeprowadzenia wyborów, kończąc swoje rządy Nadzwyczajne. Spodziewała się, że wygra to głosowanie, ale strach i obawy wywołane Polityką sterylizacji przyczyniły się do jej porażki w sondażach i została wyrzucona z urzędu.

pokłóciła się z synową

w 1982 roku spór między Indirą a synową Maneką doprowadził do pojedynku. Praktycznie od momentu, gdy Maneka poślubił Sanjaya i wszedł do domu Indiry, młodsza kobieta nie pasowała. Po śmierci Sanjaya w 1980 roku (zginął w katastrofie lotniczej) napięcie wzrosło., Gdy Maneka przeciwstawił się Indirze, aby wzięła udział w wiecu byłych politycznych sojuszników Sanjaya (co nie pomogło interesom politycznym Rajiva, brata Sanjaya).w tym samym roku Indira została zmuszona do opuszczenia swojego domu przez Manekę. W zamian Maneka upewniła się, że prasa uchwyciła jej torby bezceremonialnie pozostawione na zewnątrz. Maneka również publicznie potępiła swoje leczenie, stwierdzając: „nie zrobiłem nic, aby zasługiwać na wyrzucenie. Nie rozumiem, dlaczego zostałem zaatakowany i pociągnięty do odpowiedzialności., Jestem bardziej lojalny wobec mojej teściowej niż nawet wobec mojej matki.”

chociaż Premier zmusił Manekę do wyprowadzki, zapłaciła również za to cenę: Maneka zabrała ze sobą syna, Varuna, a oddzielenie się od ukochanego wnuka było ciosem dla Indiry.

była blisko z Margaret Thatcher

jako liderka kobiet w XX wieku Indira Gandhi była członkinią bardzo małego klubu. Miała jednak jedną przyjaciółkę, która mogła zrozumieć, jak wyglądało jej życie: samą żelazną damę, brytyjską Margaret Thatcher.

Indira i Thatcher po raz pierwszy spotkali się w 1976 roku., Dobrze sobie radzili, pomimo faktu, że Indira była zaangażowana w swoje niedemokratyczne rządy awaryjne w tym czasie. Kiedy Indira chwilowo utraciła władzę po wyborczej porażce w 1977, Thatcher jej nie porzucił. Obaj utrzymywali dobre stosunki po powrocie Indiry do władzy w 1980 roku.

Kiedy Thatcher był bliski zabicia przez bombę IRA w październiku 1984, Indira była sympatyczna. Po zabójstwie Indiry kilka tygodni później, Thatcher zignorował groźby śmierci, by wziąć udział w pogrzebie., List kondolencyjny, który wysłała do Rajiva stwierdził: „nie mogę opisać ci moich uczuć na wieść o stracie twojej matki, z wyjątkiem powiedzenia, że to było jak utrata członka mojej własnej rodziny. Nasze wiele wspólnych rozmów miało bliskość i wzajemne zrozumienie, które zawsze pozostanie ze mną. Była nie tylko wielkim mężem stanu, ale ciepłą i troskliwą osobą.”

jej syn po jej śmierci

istotnym czynnikiem, który pobudził karierę polityczną Indiry, było jej dziedzictwo., Jako córka pierwszego premiera Indii, partia Kongresowa z radością postawiła ją na stanowisku lidera, a następnie wybrała ją na stanowisko premiera.

po zabójstwie Indiry w 1984 roku jej syn Rajiv zastąpił ją na stanowisku premiera. W 1991 r. został również zamordowany, ale Klan Nehru-Gandhi nadal nie skończył z Polityką: chociaż wdowa po Rajivie, Sonia, początkowo odrzuciła prośbę Partii Kongresowej, aby przejść do roli lidera, ostatecznie została jej przewodniczącą., W wyborach w 2014 Rajiv i Syn Sonii Rahul dołączyli również do Partii Kongresowej; jednak partia odniosła duże straty w sondażach. Na konferencji prasowej Rahul przyznał: „Kongres zrobił dość źle, jest wiele do przemyślenia. Jako wiceprezydent partii uważam się za odpowiedzialnego.,”

jednak nie wszyscy Gandhis radzili sobie słabo w wyborach w 2014 roku — jako członkowie zwycięskiej partii Bharatiya Janata, Maneka Gandhi i jej syn Varun są teraz u władzy, a Maneka służy jako minister rozwoju kobiet i dzieci (chociaż biorąc pod uwagę jej zaciekłe relacje z Maneką, ten rozwój prawdopodobnie nie zachwyciłby Indiry). Mimo słabych wyników w 2014 roku, Partia Kongresowa odmówiła przyjęcia dymisji Sonii i Rahula., Wydaje się, że wielu członków rodziny Indiry będzie nadal odgrywać rolę w indyjskiej polityce w najbliższej przyszłości.