Ten artykuł jest częścią serii kluczowych wersetów biblijnych.

Bóg nad wszystkim

Kiedy życie wymyka się spod kontroli, może być pocieszające pamiętać, że nigdy nie jesteśmy poza zasięgiem wzroku naszego Stwórcy—a on nigdy nie traci kontroli. Zachęcaj się poniższymi wersetami o Bożej suwerenności z komentarzem z Biblii studiującej ESV i odpoczywaj wiedząc, że on rządzi wszystkim.,

Efezjan 1:11

w nim otrzymaliśmy dziedzictwo, które zostało predestynowane zgodnie z celem tego, który działa wszystkie rzeczy zgodnie z radą jego woli . . .

uczynienie tych, którzy wierzą w niego dziedzicami z Chrystusem nie było wydarzeniem ad hoc; Bóg zaplanował to od całej wieczności. Z definicji Bóg jest suwerenny, kierując wszystkimi rzeczami swobodnie według Jego Królewskiej Rady., Jest to w ostrym kontraście z pogańskimi bogami tamtych czasów, którzy byli postrzegani jako często zmienni lub związani nieprzeniknionym i arbitralnym losem. Boże przeznaczenie daje jego ludowi ogromną pociechę, ponieważ wiedzą, że wszyscy, którzy przychodzą do Chrystusa, czynią to dzięki Bożej łaski i powołaniu (EF. 2:8–10). „Który działa wszystko według rady swojej woli” najlepiej rozumieć, że każde zdarzenie, które się wydarzy, jest w pewnym sensie predestynowane przez Boga., Jednocześnie Paweł podkreśla znaczenie ludzkiej odpowiedzialności, co jest widoczne we wszystkich przykazaniach moralnych w liście do Efezjan 4-6 i we wszystkich listach Pawła. Bóg używa ludzkich środków, aby wypełnić to, co ustanowił. Jeśli chodzi o tragedie i zło, Paweł i inni pisarze biblijni nigdy nie obwiniają za nie Boga (por. Rom. 5: 12; 2 tym. 4:14; także Hioba 1: 21-22). Widzą raczej doktrynę Bożej suwerenności jako środek pocieszenia i zapewnienia (por. Rom. 8:28-30), przekonany, że zło nie zatriumfuje i że dobre plany Boga wobec jego ludu zostaną spełnione., To, w jaki sposób suwerenność Boga i odpowiedzialność człowieka współdziałają w świecie, jest tajemnicą, której nikt nie może w pełni zrozumieć.

Rzymian 8:28

i wiemy, że dla tych, którzy kochają Boga, wszystkie rzeczy współdziałają ku dobremu, dla tych, którzy są powołani zgodnie z jego celem.

Bóg splata wszystko dla dobra swoich dzieci. „Dobro” w tym kontekście nie odnosi się do ziemskiej pociechy, ale do zgodności z Chrystusem (Rzym., 8:29), bliższa społeczność z Bogiem, przynosząc dobry owoc dla królestwa i ostateczne uwielbienie (Rzym. 8:30). Chrześcijanie mogą być pewni, że wszystkie rzeczy współdziałają ku dobru: Bóg zawsze czynił dla nich dobro, począwszy od stworzenia (odległej przeszłości), kontynuując ich nawrócenie (niedawnej przeszłości), a następnie aż do dnia powrotu Chrystusa (przyszłości).

Mateusz 10:29-31

czy dwa wróble nie są sprzedawane za grosz? I żaden z nich nie spadnie na ziemię oprócz twojego ojca., Ale nawet włosy na twojej głowie są policzone. Dlatego nie bójcie się; jesteście ważniejsi niż wiele wróbli.

wróble były zwyczajowo uważane za najmniejsze ze stworzeń, a Grosz był jedną z najmniej wartościowych monet rzymskich (por. 5:26). Bóg jest suwerenny nad nawet najbardziej nieistotnymi wydarzeniami. Skoro Ojciec Niebieski daje stały, suwerenny Nadzór nawet pozornie nieistotnym istotom, z pewnością będzie on także troszczył się o swoich uczniów w ich misji głoszenia Dobrej Nowiny o królestwie.,

Kolosan 1:16-17

ponieważ przez niego wszystkie rzeczy zostały stworzone, w niebie i na ziemi, widzialne i niewidzialne, czy to trony, rządy, czy władcy, czy władze—wszystkie rzeczy zostały stworzone przez niego i dla niego. A on jest przed wszystkim, a w nim wszystkie rzeczy trzymać razem.

Chrystus jest Panem stworzenia. Jezus jest Panem, Stwórcą i podtrzymywaczem wszystkich rzeczy we wszechświecie. Jezus nie powstał, gdy narodził się z Dziewicy Maryi., On był sprawcą stworzenia, przez którego Bóg stworzył niebo i ziemię (Ew. Jana 1: 3 i Uwaga; 1 Kor. 8:6). Jezus nie może być pierwszą rzeczą stworzoną (jak twierdziła starożytna Herezja Ariańska), ponieważ” wszystkie rzeczy ” bez wyjątku zostały stworzone przez niego. Paweł używa obecnych żydowskich terminów dla różnych rankingów aniołów (choć nie wyjaśnia ich względnych Rang). Jezus jest nie tylko pośrednikiem stworzenia, ale także celem stworzenia, ponieważ wszystko zostało stworzone przez niego i dla niego, to znaczy dla jego czci i chwały. Ponieważ Jezus jest w tym sensie celem stworzenia, musi być w pełni Bogiem., Chrystus nieustannie podtrzymuje swoje stworzenie, zapobiegając jego popadaniu w chaos lub rozpadowi (por. Heb. 1:3).

Izajasza 45:7-9

tworzę światło i stwarzam ciemność; tworzę dobrobyt i stwarzam nieszczęście; jestem Panem, który czyni wszystkie te rzeczy. „Obłoki, niebiosa, z góry, niech opadną obłoki sprawiedliwości; niech ziemia się otworzy, aby zbawienie i Sprawiedliwość przynosiły owoce; niech ziemia obie wykiełkuje; Ja Pan ją stworzyłem. Biada temu, który walczy z tym, który go stworzył, garnek wśród glinianych garnków!, Czy glina mówi do tego, kto ją tworzy: „co robisz?”czy” Twoja praca nie ma uchwytów”?

stwórcza wola Pana i mądre zamiary stoją za wszystkim. Dlatego jego lud nie powinien się zniechęcać, gdy pozory historii wydają się sprzeczne z jego obietnicami. Nie jest to problem, z którym trzeba sobie poradzić, ale Boża zwierzchność nad wszystkimi rzeczami jest jedyną nadzieją na rozkwit zbawienia i Sprawiedliwości na tym świecie. Izajasz ostrzega przed kwestionowaniem Bożego prawa do czynienia jego woli na swój własny sposób. Poddanie Boga podejrzliwej kontroli jest poważnym wykroczeniem., Istoty stworzone nie mogą wymagać od niego wyjaśnień (por. Rom. 9:19–21).

przysłowia 16:33

los jest rzucany na kolana, ale każda jego decyzja jest od Pana.

„losowanie” polega na losowym doborze lub rozmieszczeniu przedmiotów w celu dokonania wyboru niekontrolowanego i bezstronnego przez uczestników. W Izraelu było to typowo wykonywane „przed Panem” (zob. Jozue. 18: 8), aby otrzymać jego kierunek. Nie tylko staranne plany serca (Prov., 16:1, 9) , ale także pozornie przypadkowa praktyka rzucania losów podlega opatrznościowemu rządowi Boga.

Job 42:2

„wiem, że możesz zrobić wszystko, i że twój cel nie może być udaremniony.”

w swoim drugim przemówieniu Pan pyta Hioba szczególnie o władzę w stosunku do siebie i innych stworzeń, które stworzył (40:6-41:34). Hiob, będąc świadomy Boga jak nigdy dotąd, odpowiada pokornie poddając się Bożej suwerenności i pokutnie pogardzając sobą za swoje wcześniejsze Dzikie słowa (42, 1-6)., Podczas gdy Hiob słusznie bronił się przed oskarżeniami swoich przyjaciół o grzech i określił jego okoliczności jako rządzone przez Boga, wyciągnął wnioski o tym, co jego utrapienie znaczyło, że nie wyjaśniało wystarczająco tego, co było ukryte w wiedzy i zamiarach Boga.

Lamentacje 3:37-39

kto przemówił i stało się, chyba że Pan nakazał? Czyż nie z ust Najwyższego pochodzi dobro i zło? Dlaczego żyjący człowiek miałby narzekać, człowiek, na karę za swoje grzechy?,

Dzieje Apostolskie 4:27-28

bo naprawdę w tym mieście zebrali się przeciwko twojemu Świętemu słudze Jezusowi, którego namaściłeś, zarówno Herod, jak i Poncjusz Piłat, wraz z poganami i narodami Izraela, aby zrobić to, co twoja ręka i twój plan predestynował do dokonania.

w swojej modlitwie, zgłoszonej za aprobatą Łukasza, wierzący potwierdzają zarówno suwerenność Boga, jak i ludzką odpowiedzialność., Cokolwiek obejmuje całe złe odrzucenie, fałszywe oskarżenia, poronienie sprawiedliwości, bezprawne pobicia, kpiny i ukrzyżowanie, które zarówno Żydzi, jak i poganie wylali przeciwko Jezusowi. Te rzeczy były predestynowane przez Boga, jednak ludzie, którzy je zrobili, byli moralnie ” bezprawia „(widzieć 2:23, 36); byli odpowiedzialni za swoje złe uczynki (widzieć 3:13-15); i musieli „pokutować” (widzieć 2:38; 3:19). Modlitwa ta odzwierciedla zarówno głębokie uznanie ludzkiej odpowiedzialności, jak i głębokie zaufanie do Bożej mądrości w jego suwerennym kierowaniu szczegółowymi wydarzeniami historii.,

Efezjan 1:4

nawet tak, jak on wybrał nas w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i bez winy przed nim.

on wybrał nas w nim oznacza, że Ojciec wybrał chrześcijan w Synu (Chrystusie), a to miało miejsce w wieczności, przed założeniem świata. Wskazuje to, że przez całą wieczność ojciec pełnił rolę przewodnika i kierowania osobami Trójcy, nawet jeśli ojciec, syn i Duch Święty są równi w Bóstwie i przymiotach., Boża inicjatywa w odkupieniu wierzącego od grzechu i śmierci nie była arbitralną lub kapryśną decyzją, ale czymś, co Bóg zaplanował przez cały czas ” w Chrystusie.”Ponieważ Bóg wybrał swój lud w swojej miłości, nie mogą przypisać sobie uznania za swoje zbawienie. Bóg był zdeterminowany, aby mieć je jako swoje własne (zobacz uwaga na 2: 8). Bóg wybrał ich z celem, że są święci i nienaganny przed nim. Cel ten nie jest opcjonalny dla chrześcijan—jest celem wybrania., Świętość wyraża tutaj czystość moralną, podczas gdy bez winy wyraża wolność od winy za winy i grzechy, w których wcześniej chodził Chrześcijanin (1:7; 2:1, 5).

wszystkie sekcje komentarzy zaadaptowane z ESV Study Bible.

popularne artykuły z tej serii

Zobacz wszystkie