ScriptEdit

Taiwanese Mandarijn gebruikt traditionele Chinese karakters zoals in de twee speciale administratieve regio ‘ s van China, Hongkong en Macau, in plaats van de vereenvoudigde Chinese karakters die op het vasteland van China worden gebruikt.

Taiwanese Mandarijn gebruikers kunnen gebruik maken van informele steno suzi (Chinees: 俗字; pinyin: súzì; lit. ‘custom / conventional characters’; ook 俗體字 sútzzì), een vorm van variant Chinese karakters, bij het schrijven., Vaak, suzi zijn identiek aan hun vereenvoudigde tegenhangers, maar kan ook nemen na Japanse kanji, of verschillen van beide, zoals weergegeven in de tabel hieronder. Sommige suzi worden net zo vaak gebruikt als standaard karakters in gedrukte media, zoals de tai in Taiwan wordt geschreven 台, in tegenstelling tot 臺.,:251

BrailleEdit

Taiwanese braille is gebaseerd op andere lettertoewijzingen dan het Chinese braille op het vasteland.

RomanizationEdit

Chinese taal romanisatie in Taiwan verschilt enigszins van op het vasteland, waar Hanyu Pinyin bijna uitsluitend wordt gebruikt. Een concurrerend pinyin-systeem, Tongyong Pinyin, werd officieel onthuld in 1998 met de steun van Taipei burgemeester Chen Shuibian., In 1999, echter, de wetgevende Yuan onderschreven een licht gewijzigde Hanyu Pinyin, het creëren van parallele romanisatie plannen langs grotendeels partizanen lijnen, met Kwomintang-ondersteunende gebieden met Hanyu Pinyin, en de Democratische Progressieve Partij (DPP) met Tongyong Pinyin. In 2002, de Taiwanese regering onder leiding van de DPP afgekondigd opgericht Tongyong Pinyin als voorkeurssysteem van het land, maar dit werd formeel verlaten in 2009 ten gunste van Hanyu Pinyin.

daarnaast bestaan er verschillende andere historische romanisatiesystemen op het eiland, soms samen in dezelfde plaats., Na de nederlaag van de Kwomintang en de daaropvolgende terugtrekking naar Taiwan, werd er weinig nadruk gelegd op het romaniseren van Chinese karakters, en de standaard was het Wade-Giles-systeem. De Gwoyeu romatzyh methode, uitgevonden in 1928, werd ook gebruikt in deze periode, maar in mindere mate.: 12 in 1984 begon het Taiwanese Ministerie van onderwijs de gwoyeu romatzyh methode te herzien uit bezorgdheid dat Hanyu Pinyin internationaal bekendheid kreeg., Uiteindelijk, een herziene versie van Gwoyeu Romatzyh werd uitgebracht in 1986, formeel genaamd de nationale fonetische symbolen, tweede schema, maar dit werd niet algemeen aangenomen.

uitspraak Edit

Er zijn twee categorieën van uitspraak verschillen. De eerste is van karakters die een officiële uitspraak hebben die verschilt van Putonghua, voornamelijk in de vorm van verschillen in toon, in plaats van in klinkers of medeklinkers. De tweede is meer algemeen, met verschillen zijn onofficieel en ontstaan door Taiwanese Hokkien invloed op Guoyu.,

Variant officiële uitspraken edit

Er zijn veel opmerkelijke verschillen in officiële uitspraken, voornamelijk in toon maar ook in initialen en finales, tussen Guoyu en Putonghua. Sommige verschillen gelden alleen in bepaalde contexten, terwijl andere universeel zijn.,

Het volgende is een lijst van voorbeelden van dergelijke verschillen van de Cross-strait language database:

Hokkien-influencedit

Taiwanese Mandarijn is sterk beïnvloed door Hokkien, vooral in gebieden waar Hokkien vaker voorkomt, namelijk in centraal en zuidelijk Taiwan. Deze Hokkien-beïnvloed Mandarijn accent in Taiwan is over het algemeen vergelijkbaar met de Hokkien-beïnvloed Mandarijn accent in Minnan regio van Fujian.,

in acrolectale Taiwanese Mandarijn:

in Basilectale Taiwanese Mandarijn worden geluiden die niet voorkomen in Hokkien vervangen door geluiden uit Hokkien. Deze variaties van standaard Mandarijn zijn vergelijkbaar met de variaties van Mandarijn gesproken in Zuid-China. Met behulp van het Hanyu Pinyin-systeem vinden de volgende geluidsveranderingen plaats (gaande van Putonghua naar Taiwanese Mandarijn gevolgd door een voorbeeld):

ElisionEdit

Taiwanese Mandarijn vertoont wijdverbreide elisie in zijn gesproken vorm., Bijvoorbeeld, 這樣子 zhè yàngzi ‘dus, op deze manier, zoals deze’ vaak elides in een uitspraak uitgesproken als 醬子 jiàngzi ‘pasta, saus’; waarin de “theoretische” Retroflex (zo genoemd omdat het vaak niet wordt gerealiseerd in de dagelijkse spraak) wordt geassimileerd in de palatale glijden . Vaak gaat de elisie gepaard met het verwijderen van initialen in samengestelde woorden, zoals het laten vallen van de t In 今天 jīntiān ‘vandaag’ of de CH in 非常 fēicháng ‘extreem, zeer’. Dergelijke elisies zijn niet noodzakelijk een functie van de snelheid van de spraak, maar eerder registreren; het komt veel vaker voor in toevallige conversatie dan in formele contexten.,

GrammarEdit

voor eenmalige gebeurtenissen wordt de constructie met 有 (Yuu) gebruikt waar het zin-einddeeltje 了 (le) normaal gesproken wordt toegepast om perfect aan te duiden. Bijvoorbeeld, Taiwanese Mandarijn meer in het algemeen gebruikt ” 你有看醫生嗎 ？ heb je een dokter gezien?”terwijl Putonghua gebruikt” 你看醫生了嗎 ？”. Dit komt door de invloed van de Hokkien grammatica, die 有 (ū) op een soortgelijke manier gebruikt., Voor terugkerende of bepaalde gebeurtenissen, echter, zowel Taiwanese en het vasteland Mandarijn gebruiken de laatste, zoals in ” 你吃飯了嗎 ？”, wat betekent ” heb je gegeten?”

een ander voorbeeld van de invloed van Hokkien grammatica op het Taiwanese Mandarijn is het gebruik van 會 (huì) als “zijn” werkwoorden voor bijvoeglijke naamwoorden, naast de gebruikelijke betekenissen “zou” of “zal”. Bijvoorbeeld:

Taiwanese Mandarijn: 你會冷嗎? (branden. “je bent koud INT?”) Taiwanees Mandarijn: 我會冷 (lit. “Ik heb het koud.”) Taiwanees Mandarijn: 我不會冷 (lit. “Ik heb het niet koud.”)

Dit weerspiegelt Hokkien syntaxis, zoals hieronder getoond:

Hokkien: 你會寒 𣍐? (branden. “je hebt het koud, niet?,”) Hokkien: 我會寒 (lit. “Ik heb het koud.”) Hokkien: 我 𣍐 寒 (lit. “Ik heb het niet koud.”)

in Putonghua zouden zinnen waarschijnlijker als volgt worden weergegeven:

Putonghua: 你冷不冷? (branden. “heb je het koud, niet koud?”), Of 你冷嗎? (branden. heb je het koud?”). Putonghua: 我冷 (lett. “Ik heb het koud”) Putonghua: 我不冷 (lit. “Ik heb het niet koud”).

VocabularyEdit

woordenschat verschillen kunnen worden onderverdeeld in verschillende categorieën – deeltjes, verschillend gebruik van dezelfde term, Leenwoorden, technologische woorden, idiomen, en woorden die specifiek zijn voor het leven in Taiwan., Vanwege de beperkte overdracht van informatie tussen het vasteland van China en Taiwan na de Chinese Burgeroorlog, veel items die werden uitgevonden na deze splitsing hebben verschillende namen in Guoyu en Putonghua. Daarnaast werden veel termen overgenomen uit Japan, zowel als gevolg van de nabijheid (Okinawa) als Taiwan ‘ s status als Japans grondgebied in de eerste helft van de 20e eeuw.,

ParticlesEdit

in informeel schrijven kunnen Taiwanese Mandarijnsprekers bezittelijke deeltjes de 的 Of zhī 之 vervangen door het Japanse deeltje no van Hiragana (meestal gelezen als de), dat een bijna identieke grammaticale rol speelt. Nee wordt vaak gebruikt in de reclame, waar het roept een gevoel van speelsheid en modieuze, en handschrift, omdat het gemakkelijker is om te schrijven.

dezelfde woorden, verschillende betekenisdit

sommige termen hebben verschillende betekenissen in Taiwan en China, wat soms kan leiden tot misverstanden tussen sprekers van verschillende zijden van de straat van Taiwan., Vaak zijn er alternatieve, ondubbelzinnige termen die door beide partijen kunnen worden begrepen.

bovendien kunnen woorden met dezelfde letterlijke betekenis als in standaard Chinees in het Taiwanese Mandarijn verschillen in register. Bijvoorbeeld, éryǐ 而已 ‘dat is alles, alleen’ is heel gebruikelijk in het Taiwanese Mandarijn, beïnvloed door spraakpatronen in Hokkien, maar in standaard Chinees wordt het woord voornamelijk gebruikt in formeel schrijven, niet gesproken taal.,

verschillende voorkeursgebruikdit

sommige termen kunnen door beide zijden worden begrepen als hetzelfde; hun voorkeursgebruik verschilt echter.

Dit geldt ook voor het gebruik van enkele functiewoorden. De voorkeur voor de uitdrukking van modaliteit verschilt vaak tussen de noordelijke Mandarijn sprekers en Taiwanees, zoals blijkt uit de selectie van modale werkwoorden. In vergelijking met moedertaalsprekers uit Beijing geven Taiwanese Mandarijngebruikers sterk de voorkeur aan 要 yào en B búyào boven 得 děi en 別 Bié om bijvoorbeeld ‘must’ en ‘must not’ uit te drukken, hoewel beide paren grammaticaal zijn in beide dialect.,

Loan wordsEdit

Loan woorden kunnen sterk verschillen tussen Putonghua en Taiwanese Mandarijn, omdat verschillende karakters of methoden kunnen worden gekozen voor transliteratie (fonetisch of semantisch), zelfs het aantal karakters kan verschillen. De achternaam van de voormalige Amerikaanse President Barack Obama heet bijvoorbeeld 奥巴馬 àobāmǎ in Putonghua en ō Of ō ōubāmǎ in Guoyu.

From EnglishEdit

De term (麻吉 májí) ontleend aan de Engelse term “match”, wordt gebruikt om items of mensen te beschrijven die elkaar goed aanvullen. Merk op dat deze term ook populair is geworden op het vasteland van China.,

de Engelse term “hamburger” is in veel Chinees sprekende gemeenschappen gebruikt. In Taiwan is de voorkeursvorm 漢堡 (hànbǎo) in plaats van het Vasteland Chinese 漢堡包 (hànbǎobāo) hoewel 漢堡 (hànbǎo) wordt gebruikt als verkorte vorm op het vasteland ook.

Van de Taiwanese HokkienEdit

De termen “阿公 agōng” en “阿媽 amà” vaker gehoord dan de standaard Mandarijn voorwaarden 爺爺 yéye (grootvader), 外公 wàigōng (moederlijke grootvader), 奶奶 nǎinai (grootmoeder van vaders kant) en 外婆 wàipó (grootmoeder).

sommige lokale voedingsmiddelen worden meestal aangeduid met hun Hokkien namen., Deze omvatten:

lijst van Taiwanese Hokkien woorden vaak gevonden in lokale Mandarijn-taal kranten en tijdschriften

uit JapaneseEdit

Japanse Leenwoorden gebaseerd op kanji, nu uitgesproken met behulp van Mandarijn.

Japanse Leenwoorden gebaseerd op fonetiek, getranslitereerd met Chinese karakters met vergelijkbare uitspraak in Mandarijn of Taiwanese Hokkien.

technische termsEdit

idiomen en spreekwoorden

woorden die specifiek zijn voor het leven in TaiwanEdit