leren hoe je naar je grootouders moet verwijzen in het Frans is een belangrijke woordenschat les voor beginnende Franstaligen. Bij het beschrijven van jezelf en je familie, de meeste Fransen zouden beschrijven niet alleen directe familie, maar ook hun uitgebreide familie. Gebruik de Franse termen voor ‘ oma ‘en’ opa’, of u kunt naar ze verwijzen met aanhankelijke Franse equivalenten voor termen als’ grammy ‘of’nana’.,

oma en opa in het Frans

De meest voorkomende vertalingen in woordenboeken voor grootouders zijn de letterlijke vertalingen van “grootmoeder” en “grootvader”. In het Frans zijn deze termen respectievelijk: grand-mère en grand-père, of grand-maman en grand-papa. Deze termen worden ook vaak gebruikt in spraak en schrijven. Een van de meest voorkomende fouten voor niet-native Franstaligen te maken bij het gebruik van deze termen is vergeten om de term in overeenstemming met de rest van de zin., Bijvoorbeeld, het artikel moet passend zijn in gender, dus je zou zeggen, ma grand-mère, maar mon grand-père. Dit onderscheid in geslacht is vooral moeilijk te leren voor moedertaalsprekers van het Engels, omdat in het Engels het voornaamwoord ‘mijn’ onveranderlijk is. Bijvoeglijke naamwoorden moeten ook overeenkomen met de termen grootmoeder en grootvader., Bijvoorbeeld, als je wilt zeggen dat de ene blond is en de andere brunette, dan zou je de voorwaarden moeten overeenkomen: ma grand-mère est blonde (met een ‘e’ aan het einde, wat het vrouwelijke geslacht betekent), mais mon grand-père est brun (zonder een ‘e’, wat het mannelijke geslacht betekent).

aanhankelijke termen voor grootouders in het Frans

terwijl je gewoon ‘mes grands-parents’ kunt zeggen om naar je grootouders te verwijzen, is het ook gebruikelijk om namen te hebben die je grootouders noemt wanneer je ze rechtstreeks aanspreekt., Grands-ouders, grand-mère en grand-père zijn goede termen om naar mensen te verwijzen als je met iemand anders praat, maar Franse gezinnen hebben ook namen voor grootouders, net als Engelstalige gezinnen. De verscheidenheid van de Franse namen voor grootouders is kleiner dan in het Engels, omdat veel van de Engelse namen worden beïnvloed door familie roots in andere talen, zoals Spaans, Italiaans, Frans en Duits. De meest gebruikte variant in Frankrijk en andere Franstalige regio ‘ s is mémère en pépère.,

deze twee namen vereisen extra uitleg in het gebied van de uitspraak, omdat ze vaak heel anders uitgesproken worden dan ze geschreven zijn. In de meeste regio ’s worden deze termen uitgesproken met de tweede lettergreep ingekort tot’ ay ‘(Franse spelling: é, er of ez) in plaats van de lettergreep uit te spreken zoals het is gespeld, wat zou klinken als een Franse uitspraak van het Engelse woord’air’. Deze formulieren kunnen ook worden uitgeschreven en gebruikt: mémé en pépé.

een andere veel voorkomende reeks termen is papy (of papi) en mamy (of mamie)., Deze termen worden voornamelijk gebruikt in Frankrijk, terwijl mémère en pépère en mémé en pépé worden gebruikt in zowel Frankrijk als Canada.

het leren van Familietermen

het leren van “oma en opa” in het Frans, zodat u naar hen kunt verwijzen wanneer u uzelf en uw gezin beschrijft, is vrij eenvoudig, net als het leren van de termen die Franssprekende mensen gebruiken wanneer ze hun grootouders rechtstreeks aanspreken. Je hoort deze aanhankelijke namen in films en TV-programma ‘ s, of wanneer je Franstaligen interactie met hun grootouders of praten met hen aan de telefoon.,

het leren van beide soorten termen is een goede aanvulling op uw Franse woordenschat. Beginners kunnen deze woorden leren met gemak, en tegen de tijd vaardigheid bereikt het intermediaire niveau, de namen moeten ook gemakkelijk worden uitgesproken door niet-moedertaalsprekers, hoewel een licht accent meestal blijft.