Euthymie wordt gedefinieerd als een normale, rustige mentale toestand of stemming. Het wordt vaak gebruikt om een stabiele mentale toestand of stemming te beschrijven bij mensen met een bipolaire stoornis die noch manisch noch depressief is, maar toch te onderscheiden is van gezonde controles. Euthymie wordt ook gebruikt om de “basislijn” van andere cyclische stemmingsstoornissen zoals major depressive disorder (MDD), borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD) en narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPD) te beschrijven. Deze toestand is het doel van psychiatrische en psychologische interventies.,
het woord “euthymia “stamt af van de Griekse woorden” eu”, wat goed betekent, en” thymo”, wat ziel of emotie betekent. Het woord “thymos” had ook vier extra betekenissen: levensenergie; gevoelens en passies; verlangens en neigingen; en gedachte of intelligentie. Euthymia is ook afgeleid van een werkwoord, “euthymeo”, dat betekent zowel “Ik ben gelukkig, in goede geesten” en “ik maak anderen gelukkig, ik stel en moedig”. Dit is de basis waarop de eerste formele definitie van euthymie werd gebouwd.,Democritus zei dat de toestand van euthymia is wanneer “men tevreden is met wat er aanwezig is en beschikbaar is, weinig aandacht heeft voor mensen die benijd en bewonderd zijn en het leven observeert van degenen die lijden en toch lijden”. Dit werd later gewijzigd in de vertaling van de Romeinse filosoof Seneca de jongere waarin euthymia een staat van innerlijke rust en tevredenheid betekent. Seneca was ook de eerste die de staat van euthymie verbond met een leerproces; om dit te bereiken, moet men zich bewust zijn van psychologisch welzijn., Seneca ‘ s definitie omvatte een cache over onthechting van de huidige gebeurtenissen. Later verwijderde de Griekse biograaf Plutarchus deze cache met zijn definitie die meer gericht was op het leren van ongewenste gebeurtenissen.,in 1958 gaf Marie Jodah een moderne klinische definitie van geestelijke gezondheid in de termen van positieve symptomen door de criteria voor geestelijke gezondheid te schetsen: “autonomie (regulatie van gedrag van binnenuit), beheersing van de omgeving, bevredigende interacties met andere mensen en het milieu, de stijl en mate van groei, ontwikkeling of zelfverwerkelijking van het individu, de houding van een individu ten opzichte van zijn/haar eigen zelf”. In haar definitie erkende ze de afwezigheid van ziekte als noodzakelijk, maar niet genoeg, om een positieve geestelijke gezondheid of euthymie te vormen.,
Carol Ryff (1989) was de eerste die een uitgebreide schaal ontwikkelde die euthymie kon beoordelen: het zes-factor Model van psychologisch welzijn. De 84-item schaal omvat facetten van zelfacceptatie, positieve relaties met anderen, autonomie, milieu meesterschap, doel in het leven, en persoonlijke groei. Het bevatte geen notie van veerkracht, waaraan mensen in het veld begonnen toe te voegen in de jaren 2000.
Parathymie aan de andere kant, is gerelateerd aan pathologisch lachen (“Witzelsucht”genoemd).