Early Life

in zijn aanzienlijke levensduur van ongeveer 72 jaar, van 334 tot 262 v.Chr., vond Zeno van Citium de tijd om nogal wat golven te maken. Zijn leer was invloedrijk genoeg voor astronomen om een krater op de maan naar hem te vernoemen en bovendien was hij in feite de grondlegger van het stoïcisme. Als je je afvraagt wat de oorsprong is van het woord ‘stoïcijns’, dan is de naam simpelweg afgeleid van het feit dat hij les gaf in de Agora van Athene, die ook bekend stond als de Stoa Poikile.,geboren in Citium, Cyprus, komen de zogenaamde details van zijn leven in de vorm van legendes, doorgegeven in Diogenes’ ‘Lives and Opinions of Eminent Philosophers,’ circa 300 N.Chr. Zeno zou in Athene zijn aangekomen als schipbreukeling. Op zijn laatste benen liep hij een boekhandel binnen. Daar vond hij een soort redding door de handen van Socrates (of zijn leer, althans, omdat de man al lang dood was). Toen hij de winkeleigenaar ondervroeg, werd hij op eigen houtje doorverwezen naar kratten van Thebe, een cynicus van belang, maar toch een filosoof.,

de filosoof

Zeno van Citium werd volledig ingenomen door de kunst en wetenschap van de filosofie. Maar hij was misschien een beetje te waardig om de schaamteloze vertoningen te omarmen die natuurlijk kwamen voor de ware cynici, zoals openbaar urineren, zelfs hoererij. Nee, Zeno sloot zich aan bij de groten toen hij het initiatief nam om de leerstellingen te stelen die hij als gezond beschouwde en de leerstellingen die hij niet had te vervangen door zijn eigen conclusies. Het stoïcisme heeft dus zijn wortels in het cynisme, maar negeert de leer dat morele onverschilligheid van grote waarde kan zijn., Het is iets waardiger. Hij was een filosoof van de meest ware aard, zoals blijkt uit zijn leer:

“Het is beter om met de voeten te struikelen dan met de tong.”

deze ‘morele’ neiging maakte Zeno niet per se een eerlijke Burger, hoewel de cynische wortels diep gingen. Hier liep een verward schepsel, verschroeid door de zon, vaak bedelend om geld, dat de rijken van Athene verachtte en blind weigerde iets anders te doen dan nadenken en prediken., Hij had iets van een ruwe tong, wordt gezegd, die kan hebben veel te maken met zijn voorliefde voor sterke wijn in de zon en enkele vijgen te jagen. Niettemin liet hij vele golven en parels van wijsheid van alle kanten komen, dat weten we.

de Stoïcijnse

dus, om de man te begrijpen, moet je zijn leringen begrijpen. En aangezien het stoïcisme de Romeinse en Hellenistische periode domineerde en zelfs het christendom beïnvloedde, moeten er inderdaad parels van wijsheid zijn. Het probleem is, het is niet zo makkelijk om te bepalen welke van die parels alleen van hem waren., Geen van Zeno ‘ s werken heeft het overleefd. Wat we weten, weten we door anekdotisch bewijs en citaten geleverd door de werken van andere Stoïcijnen. Veel van deze kunnen hebben toegevoegd aan en veranderd de oorspronkelijke gist.

Het is duidelijk dat de man het idee aanhing van een ideale staat van deugd die grotendeels gebaseerd was op moraliteit en ethiek. Daarom had hij geen liefde voor cynische onverschilligheid. Hij ging echter helemaal over onverschilligheid:

“Steel your sensibilities, so that life shall hurt you as minstmogelijk”.,

hij leerde dat stoïcisme zou resulteren in een Vrijheid van pijn en passie, door ‘apatheia’ te verkopen(apathie … ) als de afwezigheid van passie waar alle Stoïcijnen naar moeten streven. Zijn begrip was dat emoties en dierlijke verlangens in het pad van wijsheid stonden en alleen in hun afwezigheid zouden we wijsheid ontwikkelen en toepassen op ons leven en werken. Om Zeno te citeren:

” de mens verovert de wereld door zichzelf te veroveren.,”

Works

bovendien, omdat de rede de natuur beheerst en voor ieder van ons toegankelijk is, zal er altijd een juiste manier van handelen zijn in een bepaalde situatie. Een natuurlijke, een redelijke. Hij noemde deze staat van handelen op een manier die past bij de natuur, Katorthomata. Dit was een staat van handelen onder het bestuur van de rede, een zuivere kracht van de natuur en werkelijk, voor Zeno, één zijn met God, het universum, het goddelijke vuur., In Zeno ‘ s woorden:

“alle dingen zijn onderdelen van één enkel systeem, dat natuur wordt genoemd; het individuele leven is goed wanneer het in harmonie is met de natuur.

Een van zijn bekendste werken was getiteld”The Republic”. Als dat bekend klinkt is het omdat Zeno eigenlijk schreef het in directe tegenstelling tot Plato ‘ s werk met dezelfde naam., Alleen, Zeno ‘ s Republiek verwierp de in-deugdzame, beoefende vrije liefde en de aanvaarding van seksuele voorkeuren beschouwd als afwijkend op het moment, homoseksualiteit en prostitutie, bijvoorbeeld. Misschien had dit iets te maken met zijn eigen seksuele overtuiging, die volledig onbekend is – een ding is zeker, hij hield zelden het gezelschap van vrouwen. Zeno van Citium had een goede geest en geloofde dat: “al het goede vrienden van elkaar zijn.”

leringen

een ding dat we wel weten is dat, ongeacht de eigenaardigheden in zijn leringen, hij trouw bleef aan zijn ascetische achtergrond., Het eenvoudige leven dat hij prefereerde. Geen Hoven of tempels maar wijn en vijgen; geen geld, alleen liefde. Het universum was inderdaad vol liefde voor Zeno. Zijn metafysische leer bood aan dat het universum, het goddelijke creatieve vuur, een voertuig was voor het goede en alleen voor het goede. Dat we deel uitmaakten van datzelfde vuur en dat er nooit iets verloren zou gaan voor het systeem als materie door de ether cirkelt. Van het ene element naar het andere, van vuur tot water en lucht en zo verder; onze zielen die bij ons lot blijven maar de vrije wil toestaan door de genaden van een fundamenteel goed universum. Heel mooi inderdaad.,

Eén les die ik bijzonder relevant vind en tot op de dag van vandaag weerklank vindt, is Zeno ‘ s visie op het lot. Het idee vindt parallellen in de vreedzame maar zeer logische systemen van de oosterse filosofie, zoals het Taoïsme en het hindoeïsme. Het idee dat ophef maken en kreunen over slechte tijden is volledig contraproductief, want wat gebeurt, gebeurt, zoals was voorbestemd. Weeklagen is gewoon niet redelijk, volgens Zeno.

Zeno van Citium-de legende

De legende van Zeno van Citium ‘ s leven moet veel aandacht hebben gekregen bij zijn dood., Vooral omdat, zo wordt gezegd, hij het in volslagen stoïcijnse stijl uitvoerde. Op 72-jarige leeftijd, na een van zijn lezingen, struikelde hij en brak zijn teen. Hij voelde de roep van de natuur op dat punt, Blijkbaar, en citeert uit het Niobe uit: “Ik kom, ik kom, waarom roept gij mij?”Op dat moment, nam hij het op zich om te sterven, door katorthomatische zelf wurging. Hij hield trouw aan zijn leer dat: “geen kwaad is eerbaar; maar de dood is eerbaar; daarom is de dood niet kwaad.,”

van al zijn leringen, één die Zeno van Citium illustreert en vandaag net zo aangrijpend is als toen, is het volgende:

” Het maakt niet uit of je een slaaf claimt door te kopen of te vangen, de titel is slecht. Zij die beweren hun medemensen te bezitten, kijken naar beneden in de put en vergeten de gerechtigheid die de wereld zou moeten regeren.”