de auteur van vele beroemde opera ‘ s zoals Elektra of Salome heeft geschiedenis beleefd: van Wagner tot Boulez en van Napoleon III tot de Tweede Wereldoorlog. in 1896 componeert Richard Strauss een symfonisch gedicht, Aldus sprak Zarathustra. Al snel begint iedereen in Duitsland en ook in het buitenland dit stuk te spelen. Maar het is geen onmiddellijk succes. De critici veroordelen het werk, ze zeggen zelfs dat “het geen muziek meer is, maar een weerzinwekkend monster dat het niet verdient om muziek genoemd te worden”., Alleen de introductie ervan wordt als “veelbelovend”beschouwd. Veelbelovend? In 1968 wordt deze introductie voortgestuwd in de collectieve verbeelding, dankzij ene Stanley Kubrick en zijn film, 2001: A Space Odyssey.
hoe durft hij?wonderkind Richard Strauss (1864-1949) schrijft zijn eerste compositie op zesjarige leeftijd en om zijn eindexamen van de middelbare school te vieren woont hij de uitvoering van zijn Symfonie nr. 1 bij. In 1896, toen hij schrijft zo sprak Zarathustra (ook sprach Zarathustra), Strauss is slechts 28., Bij de hofopera in München wordt hij al beschouwd als een van de grootste dirigenten en componisten van zijn tijd, erfgenaam van Beethoven, Brahms en (Richard) Wagner – ze noemen hem zelfs “de tweede Richard”.al snel bereikt zijn symfonische gedicht een internationaal publiek … terwijl hij sterke reacties veroorzaakt over de beslissing van de componist om de roman van een geniale filosoof te gebruiken die toen nog leefde: Friedrich Nietzsche. Strauss ‘ muziek is geïnspireerd op Nietzsches filosofische roman Thus Spoke Zarathustra: A Book for All and None (1883-1885)., Een paar jaar eerder had Nietzsche over zijn boek geschreven:
“Ik ben ervan overtuigd dat niemand al zijn muziek kan horen”
“Ik ben ervan overtuigd dat niemand al zijn muziek kan horen”
en toch neemt Strauss de uitdaging aan. Vervolgens componeert hij een symfonisch gedicht, waarin hij de theorieën van de filosoof muzikaal wil schetsen., De term symfonisch gedicht (of toongedicht) werd voor het eerst toegepast door Liszt, en zijn uniciteit bestaat in het feit dat het zich niet richt op muzikale vorm – zoals in het geval van een sonate of een symfonie – maar op zijn inspiratie: een legende, een beeld of een geschreven stuk, wat Strauss’ geval is.Nietzsche (die zelf symfonische gedichten componeerde) heeft muziek altijd gezien als een van de pijlers van zijn wereldbeschouwing, net als zijn professor Schopenhauer., In Strauss ‘ bladmuziek vinden we een citaat uit Nietzsches Boek: “Muziek heeft te lang gedroomd; nu willen we wakker worden. We waren slaapwandelaars; we willen wakker en bewust dromers worden” de persoon die deze woorden zegt is Zarathustra, de verteller en protagonist, geïnspireerd door Zoroaster – oude Perzisch sprekende profeet die ook Rameau inspireerde (voor zijn lyrische tragedie Zoroaster) en Mozart (Sarastro in de magische fluit)., In Nietzsche ‘ s boek besluit Zarathustra om tien jaar alleen in de bergen te blijven, voordat hij zijn retraite verlaat om zijn wijsheid te delen en de toekomst van de mensheid te onthullen.de titels van de verschillende delen van Thus Spoke Zarathustra zijn gebaseerd op die in het boek: van degenen in Backwaters (Von den Hinterweltlern), van het grote verlangen (Von der großen Sehnsucht), het danslied (Das Tanzlied)… Elk is een ander onderwerp en wordt gepresenteerd door Zarathustra., Deze onderwerpen zijn even divers als de muziek van Strauss: ze roepen de toekomst van de mensheid op, het verlangen naar macht, de natuur, religie, het belang van dans en lachen… dat is nogal een programma!Onder het oog van Beethoven bevindt zich in Strauss’ carrière Thus Spoke Zarathustra tussen twee andere symfonische gedichten (tot Eulenspiegel ’s Merry Pranks in 1895 en Don Quichot in 1897) en lang voor de compositie van zijn opera’ s (Salome, 1905, the Knight of the Rose, 1911…)., Zo gesproken Zarathustra is een stuk dat stevig geworteld is in de 19e eeuw en in de traditie van de Duitse romantiek van Wagner, Brahms, Liszt, dat teruggaat tot de tijd van Beethoven.in Nietzsche ‘ s manuscript staat een zin die verwijst naar de briljante componist: Nietzsche schrijft “in de stijl van de eerste fase van Symfonie nr. 9″. Deze wereldberoemde symfonie (overgenomen uit de” Ode aan de vreugde”) is een van ‘ s werelds grootste werken van de 19e eeuw, en misschien inspireerde het begin ervan ook Richard Strauss en de introductie van zo gesproken Zarathustra.,
(Beethovens Symfonie nr. 9, door het London Symphony Orchestra, gedirigeerd door Josef Krips)
een zeer trotse componist
Strauss was niet echt de meest nederige componisten, en dat trok natuurlijk kritiek. Wanneer zo gesproken Zarathustra wordt gecreëerd, beschuldigen critici hem er ook van te doen alsof hij Nietzsche ‘ s filosofische theorieën interpreteert., In reactie op de kritiek vindt Strauss dat hij moet verduidelijken dat hij “niet van plan was om filosofische muziek te schrijven, noch om muzikaal Nietzsche ’s grote werk te vertalen”, maar hij alleen “wilde een totaalbeeld van de ontwikkeling van het menselijk ras vanaf het begin tot aan het Nietzscheaanse concept van Übermensch”: het was gewoon een plaatje.,
Strauss’ volgende werken, Een Held het Leven (1898), verergert de kritiek over de componist grootheidswaanzin: de held van de titel is niets anders dan Strauss zelf, die zet zichzelf in de schijnwerpers, terwijl tegen zijn vijanden (vertegenwoordigd door een kakofonie). De vijanden winnen tegen de” held”, totdat het nageslacht eindelijk de briljante geest van de componist herkent – aan het geluid van citaten uit eerdere werken van Strauss.,Strauss wordt opnieuw bekritiseerd vanwege zijn overmatige trots en zijn hoge dunk van zichzelf. In reactie hierop zegt de componist: “ik zie niet in waarom ik geen symfonie over mezelf zou schrijven. Ik vind mezelf net zo interessant als Napoleon of Alexander De Grote”, in alle bescheidenheid.
2001: A Space Odyssey
If Thus Spoke Zarathustra is so popular today is mainly because its introduction was used in the amazing openingsscene of 2001: A Space Odyssey (1968), where Strauss’ music accompanies the vision of a solar eclips., Stanley Kubricks film legt grote nadruk op klassieke muziek, met stukken van de hedendaagse componist György Ligeti en de blauwe Donau, een wals van Johann Strauss (die op geen enkele manier verwant is aan Richard, ze hebben alleen dezelfde achternaam).
deze inleiding dankt zijn succes aan zijn prachtige toon. Het schildert immers muzikaal de zonsopgang op de berg, van de allereerste zonnestraal tot het sublieme beeld van de verlichte toppen., Een lange noot op het orgel beschrijft de obscuriteit die nog aanwezig is, dan roepen drie noten op de trompet (C – G – C) de eerste stralen op, en ze worden dan versterkt door de rest van de koperen fanfare, het orgel en ten slotte het hele orkest, in een triomfantelijke conclusie: koperen instrumenten, pauken, kerkorgel… het orkest is op het hoogtepunt van zijn kracht.
meer dan een zonsopgang, is het zelfs de geboorte van het universum samengevat door Strauss in drie muzieknoten, van het niets (de aanhoudende dubbele lage C, een fundamentele noot voor een westerse muzikant) tot zonsopgang (G), tot licht (hoge C)., Het is geen toeval dat deze muziek gebruikt werd om Elvis Presley of Dalida ‘ s concerten te introduceren…
de inleiding … en de rest
deze ouverture doet ons soms de rest van het stuk vergeten, dat niet zo triomfantelijk is als het begin. Als aan de ene kant de drie noten continu worden herhaald in het stuk, heeft de rest een meer romantische en lyrische toon.een van de grootste kenmerken van de aldus gesproken Zarathustra is het voortdurend veranderen van de sfeer, de kleur, het ritme., Naar het beeld van Nietzsches filosofische gedicht, dat geen starre structuur heeft en een verscheidenheid aan onderwerpen oproept, gaat Strauss’ stuk over geketende bewegingen zonder stilte, waar onophoudelijk nieuwe ideeën worden voorgesteld. De rode draad die al deze bewegingen verbindt zijn die beroemde drie noten uit de inleiding. De rest van het stuk wacht om ontdekt te worden!
(zo sprak Zarathustra van het Wiener Philharmoniker, onder leiding van Gustavo Dudamel)