Abstract

Abstract (maximaal 2.250 karakters): de Oortwolk is de buitenste populatie van het zonnestelsel. Onze kennis van zijn grootte en ruimtestructuur is afhankelijk van de enige natuurlijke sonde die we tot nu toe beschikbaar hebben, namelijk de nieuwe kometen die gestaag worden geïnjecteerd door de getijdekracht van de Galactische schijf en passerende sterren. Om te leren over de plaatsen waar nieuwe kometen vandaan komen, is het essentieel om goede originele banen te berekenen en om te begrijpen hoe deze kunnen worden beïnvloed door niet-raciale (ng) krachten., Verre kometen (periheliumafstand q > ~ 3 ae) worden weinig beïnvloed door ng-krachten, tenzij ze zeer klein zijn (radii < ~ enkele tienden km) en/of hyperactief zijn (als gevolg van een zeer vluchtige stof zoals CO of CO2). We bespreken deze problemen in deze presentatie, en proberen een consistent beeld van de Oortwolk samen te stellen, bestaande uit de inner Oortwolk (IOC) en de outer Oortwolk (OOC)., De verdeling van de oorspronkelijke energieën van verre nieuwe kometen (periheliumafstanden q> ~3 ae vermoedelijk weinig beïnvloed door niet-invasieve krachten) laat zien dat de grens tussen het IOC en het OOC rond een energie 30 × 10-6 AE-1 of een halve grote as ~ 3,3 × 104 ae ligt., Nieuwe kometen van de OOC tonen een uniforme verdeling van periheliumafstanden q, zoals verwacht voor een thermalized Oortwolk komeetpopulatie, terwijl kometen van het IOC een toename van de snelheid van periheliumpassages met q laten zien, zoals verwacht voor kometen waarvan de periheliumafstanden langzaam evolueren onder invloed van externe pertubers, en de Jupiter-Saturnus barrière moeten overwinnen om het binnenste planetaire gebied te bereiken.